ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Αν κάποιος μπασκετικός συμμετείχε σε ένα τηλεπαιχνίδι και η ερώτηση ήταν ποιος παίκτης τοπικής ομάδας ηλικίας 38 ετών, κάνει 4 προπονήσεις την εβδομάδα εκτός από τις ατομικές και ζει για το μπάσκετ, το μυαλό των περισσοτέρων αναμφίβολα θα πήγαινε στον Σωτήρη Χατζηστάμου.
Ο παίκτης του Μάκαρου Άμφισσας πλέον, της 10ης ομάδας της καριέρας του, διανύει καταπληκτική χρονιά, θυμίζοντας σε όλους τον μεγάλο σκόρερ του παρελθόντος.
Ο Σωτήρης, είναι γεννημένος στις 19 Γενάρη του ’78 και τα πρώτα βήματα στο μπάσκετ τα έκανε το ’91 στον Φάρο Αυλίδας που αργότερα μετονομάστηκε στο σημερινό Γ.Σ.Αυλίδας.
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως ο Χατζηστάμου το μπάσκετ το ξεκίνησε εντελώς τυχαία.
Πιτσιρικάς, έπαιζε όπως τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας του ποδόσφαιρο στη γειτονιά του, στην Αυλίδα. Ένα καλοκαίρι, ο Γιώργος Βυλλιώτης, σημερινός Γεν.Γραμματέας της ΕΣΚΑΣΕ έκανε διακοπές σε σπίτι που είχε ενοικιάσει από την οικογένεια Χατζηστάμου. Ο μικρός πλησίασε τότε τον Βυλλιώτη και του ζήτησε αν έχει, να του δώσει μια μπάλα ποδοσφαίρου για να παίξει. Ο Βυλλιώτης, να είναι καλά, του είπε πως τη μοναδική μπάλα που έχει είναι του μπάσκετ. Αυτό ήταν… Το σπίτι του Χατζηστάμου συνορεύει με του Κώστα Σάμιου, που είχε στην αυλή του μια μπασκέτα. Έπειτα απ’ αυτή τη μέρα, τον Χατζηστάμου τον έχασε το ποδόσφαιρο και τον κέρδισε (ευτυχώς) το μπάσκετ!
Ο Σωτήρης πέτυχε πολλά στην καριέρα του στα γήπεδα, κερδίζοντας πάντως λιγότερα απ’ αυτά που δικαιούνταν. Αναδείχθηκε 1ος σκόρερ στη Γ’ Εθνική με τον Γυμναστικό, 4 φορές 1ος σκόρερ στην Α’ ΕΣΚΑΣΕ, έχει πάρει 3 φορές το πρωτάθλημα και την άνοδο από την Α’ κατηγορία στη Γ’ Εθνική, έχει πάρει την 4η θέση με την ΑΓΕΧ στο Πανελλήνιο Εφήβων. Θέλετε κι’ άλλα; Μια άνοδος από τη Β’ ΕΣΚΑΣΕ, προσωπικό ρεκόρ πόντων στη Γ’ Εθνική 38 και στην Α’ Κατηγορία 48. Δεν τα λες και λίγα…
Για να τα πετύχει όλα αυτά ο Χατζηστάμου έκανε θυσίες, από εκείνες που δεν τις έκαναν άλλα παιδιά της ηλικίας του. Όταν έκανε προπόνηση στο εφηβικό της ΑΓΕΧ στη Χαλκίδα, οι προπονήσεις τελείωναν στις 10 το βράδυ. Ο πατέρας του Σωτήρη λόγω επαγγέλματος δεν μπορούσε να τον μεταφέρει και ο νεαρός τότε Χατζηστάμου γύριζε κάθε βράδυ στην Αυλίδα με οτο-στοπ! Ακόμα και σήμερα δύσκολα θα βάλει στο στόμα του αλκοόλ, εξακολουθεί να κάνει καλή ζωή και να μιλάει με σεβασμό για όσους τον στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια στα γήπεδα του μπάσκετ. Ξεχωριστή θέση στην καρδιά του έχουν όπως θα διαβάσετε παρακάτω ο Μπρατσιάκος και ο Βελισσαράκος, ενώ εκφράζει και την πίκρα του για το τρόπο που έφυγε από την ομάδα του χωριού του, την Αυλίδα. Αποκαλύπτει επίσης τους καλύτερους συμπαίκτες και προπονητές που είχε όλα αυτά τα χρόνια, όπως και ότι φέτος υπάρχει η πιθανότητα να είναι η τελευταία του χρονιά στα γήπεδα.
‘Πολύ καλοί άνθρωποι στην Άμφισσα, μας έχουν αγκαλιάσει από την πρώτη μέρα, ότι χρειαζόμαστε το έχουμε’.
ΕΡ: Έχεις παίξει σε πολλές ομάδες στην καριέρα σου αλλά Φωκίδα δεν είχες πάει ποτέ. Πώς πήρες την απόφαση να πας στην Άμφισσα φέτος Σωτήρη;
Σ.Χ: ‘Ήταν πολύ καλή η προσέγγιση των ανθρώπων της ομάδας και αφού με την Αυλίδα δεν υπήρχε επέκταση 
συνεργασίας ήταν η καλύτερη πρόταση που είχα από πλευράς προοπτικής. Νέα παιδιά στην ομάδα και στόχος να ευχαριστηθούμε το μπάσκετ. Αυτό ήθελα εγώ το ίδιο και ο Θύμιος (Νασάκης) που συμφώνησε πριν από μένα. Πολύ καλοί άνθρωποι, μας έχουν αγκαλιάσει από την πρώτη μέρα ,ότι χρειαζόμαστε το έχουμε . Ο πρόεδρος Πρασσάς, ο Φελλός, ο Κωνσταντίνου, ο Ψιμούλης, ο Παπούλιας, αν ξεχνάω κάποιον ζητάω συγνώμη.
Ήμασταν άτυχοι, ενώ ήμασταν πολλοί καλοί στην προετοιμασία σταμάτησαν κάποια παιδιά, με πολύ σημαντικό ρόλο στην ομάδα, ακριβώς πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Έλειπε και ο ψηλός μας ο Γιαννακόπουλος φαντάρος, ήρθε την 3ή αγωνιστική.
Μας επηρέασε αυτό, ψάχνουμε να βρούμε νέους ρόλους τώρα, να βάλουμε κάποιους άλλους μικρούς στο rotation’.
ΕΡ: Θα σωθείτε, πως το βλέπεις;
Σ.Χ.: ‘Δεν θα έχουμε πρόβλημα σε αυτό είμαι σίγουρος. Μην ξεχνάς ότι είχαμε δύσκολο πρόγραμμα μέχρι τώρα. Δώσαμε 4 παιχνίδια εκτός έδρας και στην έδρα μας παίξαμε με ομάδες όπως ο Άρης και η Μαλεσίνα που θέλουν να πρωταγωνιστήσουν φέτος. Και με τον Άρη χάσαμε στην παράταση, στον Τελεθριακό χάσαμε στις λεπτομέρειες. Τώρα είμαστε καλύτεροι, γύρισε και ο Γιαννακόπουλος που είναι πολύ καλός παίκτης μόλις βρει τα πατήματά του θα μας βοηθήσει πολύ’.
‘Δεν με ήθελε ο προπονητής στην ομάδα, η διοίκηση δεν έκανε τίποτα για αυτό, οπότε αναγκαστικά έπρεπε να ψάξω να βρω κάτι άλλο’.
ΕΡ: Έχοντας ξεκινήσει το μπάσκετ το ’91 από τον Φάρο που μετονομάστηκε σε Αυλίδα, περίμενα να σου πω την αλήθεια όταν το 2015 επέστρεψες στην Αυλίδα πως εκεί θα έκλεινες την καριέρα σου. Για πες μας τι μεσολάβησε…
Σ.Χ.: ‘Ήταν λίγο περίεργη η κατάσταση στην Αυλίδα πέρυσι. Εγώ πίστευα και τους το ‘λεγα πως θα μπούμε στα 
πλέι-όφ. Με τους παίκτες που είχε η ομάδα, με ένα έμπειρο προπονητή που θα μπορούσε να κρατήσει το κομμάτι της πειθαρχίας, θα μπορούσαμε να είχαμε παίξει στον τελικό. Δεν σου λέω ότι θα κερδίζαμε τον Λοκρό στον τελικό, το Σχηματάρι όμως θα μπορούσαμε να το περάσουμε. Για την Αυλίδα ήταν επιτυχία που πέρασε για πρώτη φορά στην ιστορία της στα πλέϊ-οφ, πόσο μάλλον να έπαιζε και στον τελικό. Τώρα τι έγινε και δεν συνέχισα. Δεν με ήθελε ο προπονητής στην ομάδα, η διοίκηση δεν έκανε τίποτα για αυτό, οπότε αναγκαστικά έπρεπε να ψάξω να βρω κάτι άλλο. Αργά μάλιστα, μετά τις 15 Ιουλίου και ενώ τελείωναν οι μεταγραφές. Εμένα το πρόβλημά μου δεν είναι να μην με θέλει ο προπονητής, το θέμα είναι να μου το πει. Όχι να λέει στη διοίκηση ότι τον θέλω και εμένα να μου κάνει καψόνια στην προπόνηση. Στη μεταβατική το καλοκαίρι, καθόμουν στον πάγκο μαζί με ένα πιτσιρίκι και προπόνηση έκαναν παιδιά που δεν υπήρχε περίπτωση να έρθουν στην ομάδα’.
‘Εγώ δεν είχα ποτέ πρόβλημα με προπονητές. Ρώτα όποιον θέλεις γι’ αυτό. Ούτε και διαμαρτυρήθηκα ποτέ γιατί παίζω τόσο χρόνο ενώ μπορώ περισσότερο’.
ΕΡ: Ξεκίνησες δηλαδή φέτος ως παίκτης της Αυλίδας;
Σ.Χ.: ‘Ήμουν παίκτης της ομάδας, είχα δελτίο στην Αυλίδα. Ήρθε και μου είπε χωρίς να το ξέρει η διοίκηση, πως δεν ξέρουμε οικονομικά τι θα γίνει, δεν μπορούμε να σου κάνουμε κάποια πρόταση, ψάξε να βρεις ομάδα. Εγώ δεν είχα ποτέ πρόβλημα με προπονητές. Ρώτα όποιον θέλεις γι’ αυτό. Ούτε και διαμαρτυρήθηκα ποτέ γιατί παίζω τόσο χρόνο ενώ μπορώ περισσότερο’.
‘Το 2008 στην τελευταία μου χρονιά στον Γυμναστικό, πρώτος σκόρερ της Γ’ Εθνικής τότε, είχα δεχθεί πρόταση από το Παγκράτι που έπαιζε στην Α2 αλλά για δικούς μου προσωπικούς λόγους δεν μπορούσα τότε να πάω’.
ΕΡ: Ξεκινώντας το μπάσκετ από το 1991 και έχοντας μια διαδρομή 25 χρόνων πέρασες από πολλές ομάδες και από αρκετές κατηγορίες. Το ταβάνι της Γ’ Εθνικής δεν το ξεπέρασες γιατί δεν ήθελες ενδεχομένως και σε ρωτάω γιατί οι προσωπικές διακρίσεις αυτά τα χρόνια ακόμα και στη Γ’ Εθνική, δεν ήταν λίγες…
Σ.Χ.: ‘Είχα δεχθεί προτάσεις για να παίξω σε παραπάνω κατηγορία. Το 2008 στην τελευταία μου χρονιά στον Γυμναστικό, πρώτος σκόρερ της Γ’ Εθνικής τότε, είχα δεχθεί πρόταση από το Παγκράτι που έπαιζε στην Α2 αλλά για δικούς μου προσωπικούς λόγους δεν μπορούσα τότε να πάω. Είχα κάνει και μια προπόνηση θυμάμαι τότε εκεί. Είχα πρόταση και από το Ηράκλειο στη Β’ Εθνική αλλά δεν μπορούσα να φύγω. Παρ’ όλα αυτά να σου πω την αλήθεια δεν μπορώ να πω πως ήθελα να παίξω παραπάνω. Ήθελα να ευχαριστιέμαι το μπάσκετ, δεν ήθελα να κάνω καριέρα’.
ΕΡ: Είσαι ένας κλασσικός σκόρερ. Σίγουρα έχεις πάρει μεγάλα σουτ όταν η μπάλα ‘έκαιγε’, ποια θα ξεχώριζες, ποια είναι εκείνα τα σουτ αλλά και τα παιχνίδια γενικότερα που σου έχουν μείνει χαραγμένα…
Σ.Χ.: ‘Ένα παιχνίδι με τον Ταύρο στη Γ’ Εθνική το 2007, κερδίσαμε 2 πόντους σε νεκρό χρόνο με δικούς μου 
πόντους και με εκείνη τη νίκη μείναμε στην ουσία στην κατηγορία. Ένα άλλο ματς που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι εδώ με την Ελευσίνα. Θυμάμαι, έρχονταν τότε να μας κερδίσουν με 20 πόντους και τελικά έγινε το αντίθετο, παίξαμε καταπληκτικά όλη η ομάδα και τους κερδίσαμε εμείς με 20 πόντους. Τότε έκανα και το ρεκόρ μου στη Γ’ Εθνική πετυχαίνοντας 38 πόντους χάνοντας μόνο δύο σουτ σε όλο τον αγώνα!’.
‘ Ο Δημαντώνης και ο Πιτσιλιώνης ιδίως, ήξεραν πότε έπρεπε να σου πασάρουν, όσο για τον Μάτο ήταν καταπληκτικός συμπαίκτης, ο κορυφαίος θα’ λεγα’.
ΕΡ: Από συμπαίκτες όλα αυτά τα χρόνια ποιους έχεις ξεχωρίσει από άποψη συνεργασίας πάνω στο παρκέ;
Σ.Χ.: ‘Έχω πολλούς που μπορώ να σου πω. Ο Σπύρος Δημαντώνης και ο Ζαρογκίκας όταν ήμουν στην Αυλίδα, ο Πιτσιλιώνης στον Γυμναστικό. Ο Γκρινιάρης που κάναμε φοβερή χρονιά στη Γ’ Εθνική, ο Ανέστης Μάτος στον Λοκρό, ο Νασάκης με τον οποίο έχω απίστευτη συνεργασία στο κοντός-ψηλός, ο Τσίτσης, ο Γυφτονικολός, σίγουρα θα ξεχνάω και κάποιους. Ο Δημαντώνης και ο Πιτσιλιώνης ιδίως, ήξεραν πότε έπρεπε να σου πασάρουν, όσο για τον Μάτο ήταν καταπληκτικός συμπαίκτης, ο κορυφαίος θα’ λεγα’.
‘Ο Γιώργος (Βελισσαράκος) μόνο να με κοιτάξει καταλαβαίνω τι θέλει, όχι μόνο στο παιχνίδι ακόμα και όταν συζητάμε’.
ΕΡ: Από προπονητές όλα αυτά τα χρόνια ποιους ξεχωρίζεις;
Σ.Χ.: ‘Εγώ σοβαρή προπόνηση για πρώτη φορά έκανα με τον Μπρατσιάκο το ’95 στο εφηβικό της ΑΓΕΧ. Τον είχα 6 χρόνια σερί προπονητή, μαζί πήγαμε στην Αυλίδα, στον Γυμναστικό, με επηρέασε πολύ, με βοήθησε, με διαμόρφωσε σαν παίκτη και σαν χαρακτήρα. Εγώ τι να πω τώρα για τον Μπρατσιάκο, μιλάει η καριέρα του, η πορεία του στο χώρο του μπάσκετ. Ο Μπρατσιάκος όμως να ξέρεις εκτός από προπονητής είναι και από τους καλύτερους φίλους που έχω.
Ασφαλώς ξεχωρίζω και τον Γιώργο Βελισσαράκο, με τον οποίο ήμασταν μαζί 7 χρόνια. Ο Γιώργος μόνο να με κοιτάξει καταλαβαίνω τι θέλει, όχι μόνο στο παιχνίδι ακόμα και όταν συζητάμε. Θα σου πω κάτι χαρακτηριστικό για τον Βελισσαράκο. Έχουμε τελειώσει τη χρονιά στη Γ’ Εθνική έχουμε σώσει την ομάδα εγώ έχω βγει 2ος σκόρερ στη Γ’ Εθνική και έρχεται ο Βελισσαράκος στην προετοιμασία και μου λέει όταν σουτάρεις προσπάθησε να μην ανοίγεις τον αγκώνα σου, σου χαλάει το σουτ. Εγώ είχα βάλει την προηγούμενη χρονιά 400 πόντους στη Γ’ Εθνική. Άλλαξα όλο το σουτ μου εκείνο το καλοκαίρι και την επόμενη χρονιά βγήκα 1ος σκόρερ στη Γ’ Εθνική! Ο Γιώργος είναι δάσκαλος, θα κοιτάξει την παραμικρή λεπτομέρεια για να σε κάνει καλύτερο παίκτη.
Συνεργάστηκα βέβαια και με άλλους καλούς προπονητές, όπως ο Τσαούσης, ο Χαντζής, γενικά σου είπα και πριν ότι είχα πολύ καλές σχέσεις με τους προπονητές, ήμουν πάντα της άποψης ότι για να παίξει καλά μια ομάδα πρέπει να κάνει αυτό που λέει ο προπονητής, ακόμα και αν νομίζεις ότι είναι λάθος’.
‘Ο Βασίλης στο γήπεδο, πριν και μετά την προπόνηση, στο σπίτι του, στις παρέες του, μόνο για μπάσκετ μίλαγε. Μόνο στον ύπνο του δεν ασχολούνταν με το μπάσκετ. Υπήρχε περίπτωση λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος να μην κάνει αυτή την πορεία;’
ΕΡ: Την πορεία, την εξέλιξη του Μπρατσιάκου την περίμενες, εσείς συνεργαστήκατε για χρόνια, περίμενες πως θα έφτανε μέχρι την Α1;
Σ.Χ.: ‘Ο Βασίλης στο γήπεδο, πριν και μετά την προπόνηση, στο σπίτι του, στις παρέες του, μόνο για μπάσκετ μίλαγε. Μόνο στον ύπνο του δεν ασχολούνταν με το μπάσκετ. Υπήρχε περίπτωση λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος να μην κάνει αυτή την πορεία; Όταν αγαπάς κάτι τόσο πολύ και δουλεύεις πάνω σε αυτό συνεχώς, θα πετύχεις. Σαφώς και το περίμενα. Και ο Βελισσαράκος έχει κάνει καριέρα και θα μπορούσε ακόμα και σήμερα να ήταν σε υψηλό επίπεδο’.
ΕΡ: Μετά από όλα αυτά τα χρόνια που παίζεις μπάσκετ, βλέπεις πλέον διαφορετικά το άθλημα,ίσως με μεγαλύτερη ωριμότητα;
Σ.Χ.: ‘Σίγουρα έχω ωριμάσει, βλέπω το παιχνίδι πιο καθαρά. Έχω παίξει περίπου 600 παιχνίδια, δεν έχω άγχος 
πλέον. Παλιά, πάντα τη μέρα του αγώνα είχα άγχος, είχα ένα κόμπο στο στομάχι μέχρι βέβαια να βγω για σουτ πριν το ζέσταμα, άγχος είχα μέχρι να φτάσω στο γήπεδο. Τώρα πλέον δεν έχω αυτό το άγχος, είναι πάρα πολλά τα παιχνίδια έχει γίνει συνήθεια. Αν όταν ήμουν 18 σκεφτόμουν όπως τώρα θα έπαιζα πολύ καλύτερα από τότε, αλλά σαφώς αυτό δεν γίνεται…’
‘Στην Αυλίδα πέρυσι για να καταλάβεις, πήγα με τα μισά χρήματα απ’ αυτά που μου έδινε ο Λοκρός. Και το Σχηματάρι ακόμα, μου έδινε πέρυσι περισσότερα λεφτά από την Αυλίδα, αλλά είπα σε όλους πως έχω πάρει την απόφαση να παίξω στο χωριό μου, γιατί είναι φίλοι μου στη διοίκηση και ήθελα να πάω εκεί για να βοηθήσω’.
ΕΡ: Τη χρονιά που έμεινες εκτός αγωνιστικής δράσης, το 2008 αν θυμάμαι καλά, τι είχε γίνει ακριβώς…
Σ.Χ.: ‘Εκείνη τη χρονιά εγώ ήμουν κανονικά ελεύθερος από τον Γυμναστικό, ήμουν άνω των 28 και είχα συμπληρώσει και την 8ετία όπως απαιτούσε τότε ο νόμος. Πρώτη φορά είδα τότε να ακυρώνουν δελτίο αθλητή επειδή πήγε σε ανταγωνιστική ομάδα και όμως το κατάφεραν! Εγώ έμεινα ένα χρόνο εκτός τότε και μου έκανε κακό αυτό το γεγονός. Και αυτό το έκαναν σε μένα που ήμουν 8 χρόνια στην ομάδα, που ήμουν ο 1ος σκόρερ της, που είχαμε ανεβάσει 2 φορές την ομάδα στη Γ’ Εθνική, που είχα πάρει νόμιμα μεταγραφή τότε στην Παναγίτσα. Και όμως, το δελτίο μου ακυρώθηκε μέσω γνωριμιών, ως εκπρόθεσμο… Και δεν ήθελα τα χρήματα που μου χρώσταγαν, τους τα χάριζα, να παίξω μπάσκετ ήθελα, ποτέ μου άλλωστε δεν έπαιξα μπάσκετ για τα χρήματα. Στην Αυλίδα πέρυσι για να καταλάβεις, πήγα με τα μισά χρήματα απ’ αυτά που μου έδινε ο Λοκρός. Και το Σχηματάρι ακόμα, μου έδινε πέρυσι περισσότερα λεφτά από την Αυλίδα, αλλά είπα σε όλους πως έχω πάρει την απόφαση να παίξω στο χωριό μου, γιατί είναι φίλοι μου στη διοίκηση και ήθελα να πάω εκεί για να βοηθήσω’.
ΕΡ: Στο οργανωτικό κομμάτι, απ’ όλες τις ομάδες ποια θα ξεχώριζες. Ποια ήταν αυτή που είπες, εδώ δουλεύουν όλα επαγγελματικά…
Σ.Χ.: ‘Ο Γυμναστικός τη σεζόν 99-00 που ανεβήκαμε Γ’ Εθνική, η Παναγίτσα αλλά και ο Λοκρός. Χάσαμε τότε το ματς και την άνοδο στην ουσία από τον Έσπερο με ένα τρίποντο από τη σέντρα…’
ΕΡ: Το φετινό πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας θεωρείτε από πολλούς ανεβασμένο. Συμφωνείς με αυτή την άποψη;
Σ.Χ.: ‘Έχουν έρθει πολύ καλοί παίκτες που ξέρουν εξαιρετικό μπάσκετ. Ο Συριστατίδης στη Μαλεσίνα που παίξαμε και αντίπαλοι πρόσφατα, ο Λαζαρίδης στην Παναγίτσα είναι φοβερός παίκτης. Είναι πιο δυνατό το πρωτάθλημα από πέρυσι, έχουν ξεχωρίσει βέβαια οι ομάδες, δεν πιστεύω πως κάποιος μπορεί να κοντράρει το Σχηματάρι και την Παναγίτσα. Εγώ δίνω ένα προβάδισμα τώρα στο Σχηματάρι γιατί η Παναγίτσα έχει κάνει ήδη δύο γκέλες. Το πρωτάθλημα είναι βέβαια μεγάλο και θα πρέπει για πιο ασφαλή συμπεράσματα να δούμε και τον αγώνα του β’γύρου ανάμεσα σε Σχηματάρι και Παναγίτσα, εκεί πιστεύω θα κριθούν πολλά. Εγώ αρχικά πίστευα πως η Παναγίτσα με τις μεταγραφές που είχε κάνει δεν θα είχε αντίπαλο, αλλά όπως ξέρεις πολλές φορές στο μπάσκετ μετράνε και άλλα πράγματα, η προπόνηση, οι καλές σχέσεις κλπ’.
‘Στην Αταλάντη πόσοι ξέρουν ότι ο Αντρέας Χριστοδουλίδης είναι πρόεδρος φέτος; Αυτοί που ξέρουν τον Λοκρό τον γνωρίζουν, ο άνθρωπος δεν κοιτάζει την αυτοπροβολή του, τον ξέρουν καλά αυτοί που πρέπει…’
ΕΡ: Αν υποθετικά φέρναμε αύριο το πρωί πίσω στη Χαλκίδα, όλους τους ξενιτεμένους παίκτες, που θα μπορούσε να έφτανε το τοπικό μπάσκετ;
Σ.Χ: ‘Αναμφίβολα πολύ ψηλά. Είναι η νοοτροπία αυτής της πόλης. Οι παράγοντες δεν ενδιαφέρονται για το μπάσκετ, τους νοιάζει μόνο η προβολή τους. Έχω παίξει σε πολλές ομάδες και εκτός Ευβοίας, μόνο στη Χαλκίδα έχω δει προέδρους να θέλουν να βγαίνουν φωτογραφίες με τις ομάδες τους. Μόνο εδώ κάνουν δηλώσεις του στυλ εγώ έκανα αυτό, έκανα εκείνο. Το αγαπάς αυτό που κάνεις; Αν το αγαπάς θα φανεί από μόνο του, δεν χρειάζεται να το προβάλεις…Στην Αταλάντη πόσοι ξέρουν ότι ο Αντρέας Χριστοδουλίδης είναι πρόεδρος φέτος; Αυτοί που ξέρουν τον Λοκρό τον γνωρίζουν, ο άνθρωπος δεν κοιτάζει την αυτοπροβολή του, τον ξέρουν καλά αυτοί που πρέπει…Όπως και ο Δημήτρης Λαμπρινίδης, δεν έβγαινε πουθενά για να προβληθεί, κοίταζε μόνο το καλό της ομάδας του. Εδώ το παίζουν όλοι τους μάνατζερ, πρόεδροι, δεν γίνεται τίποτα και είναι και 20 χρόνια οι ίδιοι και οι ίδιοι…’
‘Σκέφτομαι να το σταματήσω φέτος. Θέλω να το κάνω όταν θα είμαι πολύ καλά όπως είμαι τώρα, δεν θέλω να παίζω 5′ και 10′ λεπτά θέλω όταν σταματήσω να είμαι σε πολύ καλή κατάσταση’.
ΕΡ: Από δυνάμεις πως τα πας, σε βλέπω πάντως γυμνάζεσαι καθημερινά οπότε να υποθέσω πως θα σε βλέπουμε για χρόνια ακόμα στα γήπεδα;
Σ.Χ.: ‘Κάνω 4 προπονήσεις την εβδομάδα σε Άμφισσα και Σχηματάρι με τον Πρωτέα, κάνω και ατομικές καλά είμαι. Αλλά σκέφτομαι να το σταματήσω φέτος. Θέλω να το κάνω όταν θα είμαι πολύ καλά όπως είμαι τώρα, δεν θέλω να παίζω 5′ και 10′ λεπτά θέλω όταν σταματήσω να είμαι σε πολύ καλή κατάσταση. Την απόφαση μου θα την πάρω το καλοκαίρι, να τελειώσει με το καλό και αυτή η σεζόν και βλέπουμε…’
‘Στο Ηράκλειο χάσαμε με ένα πόντο στο τέλος πάλι με τον Γυμναστικό και πριν μπούμε στα αποδυτήρια είμαι μαζί με τον Βελισσαράκο και μας κάνουν επίθεση περίπου 100 άτομα. Είχε μπροστά μας αστυνομικούς δεν έγινε τίποτα, αλλά αυτή η εικόνα του κόσμου που ερχόταν κατά πάνω μας μου έχει μείνει χαραγμένη’.
ΕΡ: Αν διάλεγες κάποιες εικόνες όλα αυτά χρόνια της σταδιοδρομίας σου, ποιες θα ήταν αυτές. Να πεις, ότι σε εκείνο το ματς μου έμεινε χαραγμένο αυτό το γεγονός…
Σ.Χ.: ‘Το 2000 που ανεβήκαμε κατηγορία με τον Γυμναστικό, ήμασταν 2-2 στους τελικούς με τη Λαμία και το 5ο ματς ήταν στο ΔΑΚ. Μου έχει μείνει αυτή η εικόνα, με το γεμάτο γήπεδο, με αστυνομικούς, με τα πανηγύρια στο τέλος. Στο Ηράκλειο χάσαμε με ένα πόντο στο τέλος πάλι με τον Γυμναστικό και πριν μπούμε στα αποδυτήρια είμαι μαζί με τον Βελισσαράκο και μας κάνουν επίθεση περίπου 100 άτομα. Είχε μπροστά μας αστυνομικούς δεν έγινε τίποτα, αλλά αυτή η εικόνα του κόσμου που ερχόταν κατά πάνω μας μου έχει μείνει χαραγμένη. Ένα άλλο ματς που θυμάμαι είναι μέσα στον Ταύρο, έχουμε χάσει με 20 πόντους και θυμάμαι τον Τσιριμώκο που έχει πάρει φόρα και καρφώνει και ακούς από το γήπεδο αυτό το επιφώνημα θαυμασμού… Σ’ αυτό το ματς με είχαν σπρώξει είχα πέσει πάνω σε μια σκούπα είχα χτυπήσει και έβλεπα αυτή τη φάση μπρούμυτα στο έδαφος…’
ΕΡ: Το μπάσκετ στην Αυλίδα που είναι η ιδιαίτερη περιοχή σου, πως το κρίνεις; Μπορεί κάποια στιγμή να δούμε την εμφάνιση ακόμα και στη Γ’ Εθνική για παράδειγμα; Σηκώνει η Αυλίδα δύο ομάδες που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια;
Σ.Χ.: ‘Σαφώς και μπορεί να διεκδικήσει πολλά πράγματα στο μέλλον. Οι δύο ομάδες αυτή τη στιγμή έχουν περισσότερα από 150 παιδιά στις ακαδημίες τους, το μπάσκετ αρέσει στα παιδιά της Αυλίδας. Προσωπικά δεν είμαι της άποψης ότι είναι σωστό που έγιναν δύο ομάδες. Εγώ θεωρώ ότι η 2η ομάδα δεν δημιουργήθηκε από ανάγκη αλλά από αντίδραση’.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
