ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Το μπάσκετ της Θήβας είναι συνυφασμένο με το όνομα Σωτήρης Γερμανός και πως αλλιώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει, όταν μιλάμε για ένα άνθρωπο που έχει αφιερώσει τη ζωή του στο Βοιωτικό μπάσκετ.
Παίκτης πρώτης γραμμής του Κάδμου, προπονητής για 35 χρόνια, τα περισσότερα από τα οποία στο δικό του δημιούργημα, τον Άρη Θήβας.
Τους ‘κιτρινόμαυρους’ τους έκανε γνωστούς σε όλη την Ελλάδα ο Γερμανός, με τη γυναικεία ομάδα να συμμετέχει για χρόνια στην Α1, με μεγάλες σε αξία παίκτριες που έχουν φορέσει τη φανέλα του Άρη.
Για αυτό το δημιούργημα, τον Άρη Θήβας, ο Γερμανός δηλώνει δευτερευόντως ευτυχισμένος γιατί πρωτίστως αυτό που τον κάνει απόλυτα ευτυχισμένο και υπερήφανο είναι η οικογένεια του και η κόρη του που εκτός από εξαιρετική μαθήτρια είναι και παίκτρια της ομάδας…
Ο Σωτήρης Γερμανός είναι άνθρωπος ασυμβίβαστος, που δεν μασάει τα λόγια του, γι’ αυτό και εκτός από φίλους στο χώρο του μπάσκετ έχει και αρκετούς που στέκονται απέναντι του.
Είναι άνθρωπος που την εποχή που η Χαλκίδα με τη Θήβα ήταν στα…μαχαίρια δεν δίστασε να έρθει στην ΑΓΕΧ, που διάλεξε το γυναικείο μπάσκετ ως προπονητής από το να πάει σε μεγάλη ομάδα, που δεν διστάζει στην παρακάτω συνέντευξη να μιλήσει με ονόματα.
Ο Θηβαίος κόουτς μιλάει παρακάτω…δίχως μαλλιά στη γλώσσα όπως έλεγε και ο αείμνηστος Φίλιππας Συρίγος. Για την Ένωση, τη διαιτησία, τους φιλάθλους, τους παράγοντες, για όλους και για όλα. Και βέβαια, βγάζει και την είδηση, καθώς αποκαλύπτει πως όταν σταματήσει την προπονητική θα ασχοληθεί ενεργά με τα διοικητικά της Ένωσης…
‘Βλέπω ότι υπάρχει μια τάση στην Ένωση, απ’ αυτούς που κάνουν κουμάντο, όχι απόλυτα μέλη του Δ.Σ., πως δεν χωράει δεύτερη ομάδα από τη Θήβα στη Γ’ Εθνική’.
ΕΡ: Στις δηλώσεις σου μετά τον αγώνα την Ιτέα, μου είπες πως σκέφτεσαι ακόμα και το ενδεχόμενο αποχώρησης απογοητευμένος από το χώρο. Ήταν κάτι που βγήκε πάνω στην ένταση της στιγμής ή προήλθε μετά από σκέψη;
Σ.Γ: ‘Σε καμία περίπτωση δεν ήταν λόγω της έντασης της στιγμής. Είναι κάτι που το έχω αρκετό καιρό στο μυαλό μου, έχω πράγματι απογοητευτεί. Βλέπω ότι υπάρχει μια τάση στην Ένωση, απ’ αυτούς που κάνουν κουμάντο, όχι απόλυτα μέλη του Δ.Σ., πως δεν χωράει δεύτερη ομάδα από τη Θήβα στη Γ’ Εθνική. Για λόγους ευνόητους, όποιος δεν καταλαβαίνει είμαι στη διάθεσή του, να του το εξηγήσω.
Είναι οι ακαδημίες που εισπράττουν έσοδα, είναι οι χορηγοί, υπάρχει μια αντιπαλότητα μεταξύ Κάδμου και Άρη, όπως συμβαίνει σε όλες τις πόλεις που υπάρχουν δύο ομάδες με κοινούς στόχους.
Στον Άρη τα δύο τελευταία χρόνια υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν έρθει κοντά μας, που είναι ζεστοί, που αγαπάνε τη φανέλα και την ιστορία του Άρη, που θέλουν να προσφέρουν και να κάνουν το μονοπάτι, δρόμο και λεωφόρο. Δυστυχώς, βλέπουμε πως ούτε η Ένωση μας βοηθάει, όπως θα έπρεπε να κάνει σε κάθε σωματείο, ούτε οι διαιτητές μάς επιτρέπουν να φτάσουμε εκεί που θέλουμε’.
‘Δεν ξέρει η Ένωση τι γίνεται στη Μαλεσίνα και στην Ιτέα; Ασφαλώς και ξέρει. Αλλά πάει από επίπληξη σε επίπληξη…’
ΕΡ: Στο κομμάτι αυτό, της διαιτησίας, είχες φέτος δύο φορές πολλά παράπονα, στα ματς με Μαλεσίνα και Ιτέα…
Σ.Γ.: ‘Να ξεκαθαρίσω πως οι διαιτητές στη Μαλεσίνα και στην Ιτέα δεν ήρθαν με σκοπό να χάσουμε, ήρθαν να παίξουν τα παιχνίδια. Οι συνθήκες όμως σε αυτά τα γήπεδα είναι τέτοιες, που ο διαιτητής, όσο καλή διάθεση, όση δυναμική και να έχει, είναι αδύνατον να μείνει ανεπηρέαστος. Προφανώς τρομοκρατούμενοι, αναγκάζονται και δίνουν παραπάνω σφυρίγματα στην έδρα, με αποτέλεσμα όλη η δουλειά σου, ο σχεδιασμός, η προοπτική σου να πηγαίνει στράφι. Και εγώ ερωτώ. Δεν ξέρει η Ένωση τι γίνεται στη Μαλεσίνα και στην Ιτέα; Ασφαλώς και ξέρει. Αλλά πάει από επίπληξη σε επίπληξη…
Στη Μαλεσίνα έχω κάνει 6 χρόνια προπονητής και ξέρω τι γίνεται. Αλλά τότε που ήμουν εγώ ήταν στον προηγούμενο αιώνα, ήταν διαφορετικό το σκεπτικό σε όλη την κοινωνία και στον αθλητισμό. Δεν γίνεται όμως τώρα να μπαίνουμε στο 2017 και οι συνθήκες σε κάποιες έδρες να είναι με τα δεδομένα του 1995…
Ποιος θα το εμποδίσει όμως…Οι διαιτητές κάνουν ηπιότατες εκθέσεις, η Ένωση δεν τιμωρεί γιατί θέλει να τα έχει καλά με όλα τα σωματεία, έχοντας το δικό της σκεπτικό που όμως είναι αντίθετο στην ισονομία.
Στη Μαλεσίνα ήμασταν 20 πόντους μπροστά, στην Ιτέα 5′ λεπτά πριν λήξει το ματς ήμασταν 58-54. Όταν στα υπόλοιπα 3-4 λεπτά δεν παίρνουμε σφύριγμα, οι παίκτες που ιδρώνουν και έχουν ένταση διαμαρτύρονται, όσο και να τους έχεις προετοιμάσει για την κατάσταση, τρώνε τεχνικές ποινές. Αυτό έγινε 5 φορές μετά το 58-54, που σημαίνει 5 βολές και κατοχές δικές τους. Σε συνδυασμό με κάτι τρελά τρίποντα του Πράππα, καληνύχτα…’
‘Η Κάλφα για παράδειγμα στη Μαλεσίνα δεν μπορείς να φανταστείς τι άκουσε. Και την ακούω να τους λέει, να πείτε στους φιλάθλους σας να συμμορφωθούν, δεν είναι κατάσταση αυτή. Σε ποιους το έλεγε ξέρεις; Σε αυτούς που την έφτυναν, που την έβριζαν…’
ΕΡ: Όταν είπες προηγουμένως πως η Ένωση δεν βοηθάει, πως εννοείς τη βοήθεια…
Σ.Γ.: ‘Να είναι πιο αυστηρή σε τέτοιες συμπεριφορές και σε τέτοιες έδρες. Να τιμωρεί πραγματικά. Η Κάλφα για παράδειγμα στη Μαλεσίνα δεν μπορείς να φανταστείς τι άκουσε. Αυτοί που την έβριζαν και την έφτυναν πίσω από το καλάθι ήταν της Μαλεσίνας. Πάμε στο τέλος στη γραμματεία να κλείσουμε το φύλλο αγώνος και να πάρουμε τα δελτία. Και την ακούω να τους λέει, να πείτε στους φιλάθλους σας να συμμορφωθούν, δεν είναι κατάσταση αυτή. Σε ποιους το έλεγε ξέρεις; Σε αυτούς που την έφτυναν, που την έβριζαν…Και τους λέει, αν ο Άρης κέρδιζε σήμερα, εγώ δεν θα έφευγα από το γήπεδο…Τι άλλο να πω εγώ τώρα, δεν χρειάζεται…Έχασα και από την Παναγίτσα μέσα στη Θήβα στο καλάθι μετά από παράταση, κουβέντα δεν είπα. Συγχαρητήρια έδωσα και στην Παναγίτσα και στους διαιτητές. Αφού είχα 18/36 βολές δεν θα χάσω; Οι διαιτητές μου έφταιγαν… Στην Ιτέα έσκυψε ο Τσιρόπουλος να πάρει τη φανέλα του, του ρίχνει ένας μια κλωτσιά στο κεφάλι, τρελάθηκε ο παίκτης. Παρεξηγήθηκαν μετά της Ιτέας γιατί τους είπα όπως μας φερθήκατε, θα σας άρεσε να σας φερθούμε και εμείς στη Θήβα; Το πιο εύκολο πράγμα θα ήταν να βάλουμε 5 ‘βαρεμένους’ και να τους κάνουμε τα ίδια. Αλλά δεν γίνεται δουλειά έτσι. Βλέπει η Ένωση ότι κάθε 2-3 εβδομάδες κάτι τρέχει εκεί πέρα. Πάρτε λοιπόν μια απόφαση για να λυθεί το πρόβλημα και όχι να διαιωνίζεται. Και τι έκαναν λοιπόν; Τιμώρησαν με επίπληξη. Η Ένωση έχει τα συμφέροντά της, έχει σωματεία-ψηφοφόρους, έχει μέλη στο Συμβούλιο, στις επιτροπές της ενδεχομένως από αυτές τις ομάδες, μακροχρόνιες σχέσεις. Έτσι όμως δεν λύνονται τα προβλήματα. Αυτή την αδικία εγώ μπορώ να τη δεχθώ, να ισορροπήσω τα συναισθήματά μου, έχω 35 χρόνια στους πάγκους, άλλοι όμως δεν μπορούν. Έχω άνθρωπο που μπήκε φέτος στο συμβούλιο να προσφέρει και, μετά απ’ αυτά που βλέπει, μου λέει μέχρι το τέλος του χρόνου κάθομαι και τέλος. Βλέπει ότι αδικείται, ότι δεν αξίζει. Και άλλοι, όχι μόνο αυτός. Δεν γίνεται δουλειά έτσι, αυτό πρέπει να αλλάξει.
ΕΡ: Αν μιλήσουμε υποθετικά και πούμε πως ο Άρης ανέβει φέτος στη Γ’ Εθνική, υπάρχει το υπόβαθρο στην ομάδα ώστε να διατηρηθεί εκεί;
Σ.Γ.: ‘Υπάρχει και γι’ αυτό βάλαμε αυτό το στόχο. Γιατί θέλουμε και του χρόνου να είμαστε δυνατοί. Είναι 3 άνθρωποι που μπήκαν στην ομάδα με προοπτική και οι 2 απ’ αυτούς, με αυτά που βλέπουν, είναι τώρα με το ένα πόδι απ’ έξω. Δεν θέλει η Ένωση να υπάρχει δεύτερη ομάδα από τη Θήβα στη Γ’ Εθνική. Η Ένωση γενικά ρέπει προς τον Κάδμο, ο Μελετίου πρώην πρόεδρος ήταν, τον Βυλλιώτη τον είχα εγώ έφορο όταν έπαιζα στον Κάδμο. Δεν σημαίνει, όμως, πως η προσφορά τους δεν είναι πολυετής. Εγώ τους τίμησα πέρυσι γιατί έχουν κάνει έργο. Εγώ αυτό που θέλω, αν είμαι καλός να κερδίσω αν όχι να χάσω και να δώσω συγχαρητήρια.
ΕΡ: Με τα μέχρι τώρα δεδομένα στην κατηγορία, η ομάδα σου μπορεί να διεκδικήσει το στόχο;
Σ.Γ.: ‘Όπως είναι τα πράγματα βαθμολογικά, μέχρι στιγμής μόνο η ήττα από την Παναγίτσα μας έχει κοστίσει. Ήταν μια ήττα με ένα καλάθι στην παράταση- και χωρίς τον Τσιρόπουλο- και πιστεύω πως μπορούμε να κερδίσουμε 
όταν θα έρθει η ώρα μέσα στη Χαλκίδα και να ισορροπήσουμε. Στην 12αδα που κατεβάζουμε φέτος μόνο 3 παίκτες είναι από πέρυσι, παίκτες που έρχονται από διαφορετικές νοοτροπίες που θέλουν χρόνο για να κολλήσουν. Ήρθαν παίκτες που ήταν πρωταγωνιστές στις ομάδες του και εδώ πρέπει να κάνουν συγκεκριμένα πράγματα. Αυτό θέλει χρόνο. Θα προσπαθήσουμε και θα διορθώσουμε αρκετά πράγματα. Αυτό που έχουμε χάσει είναι το κομμάτι της ψυχολογίας, αυτό θα προσπαθήσουμε να διορθώσουμε από σήμερα.
‘Αν το παιχνίδι με το Σχηματάρι δεν έχει θετική έκβαση για εμάς, θα πρέπει να αλλάξουν πράγματα και πρόσωπα στην ομάδα. Ενδεχομένως και εγώ…’
ΕΡ: Οπότε να υποθέσω, πως ο αγώνας του Σαββάτου με το Σχηματάρι είναι για εσάς κάτι σαν τελικός;
Σ.Γ.: ‘Έτσι ακριβώς, για μας είναι τελικός. Αν το παιχνίδι με το Σχηματάρι δεν έχει θετική έκβαση για εμάς, θα πρέπει να αλλάξουν πράγματα και πρόσωπα στην ομάδα. Ενδεχομένως και εγώ…Θα παραμείνω κοντά στην ομάδα από άλλο πόστο, έχουμε κάνει ήδη μια κουβέντα με τους διοικούντες. Ας ελπίσουμε ότι θα πάει καλά το παιχνίδι και δεν θα χρειαστεί…Σαν ρόστερ είμαστε καλοί, σαν ομάδα έχουμε ακόμα αρκετές ελλείψεις. Πρέπει να συνδέσουμε διαφορετικά κομμάτια, έχουμε καλούς παίκτες που όμως έρχονται από διαφορετικές μπασκετικές φιλοσοφίες. Η Ιτέα που μας κέρδισε έχει χειρότερους παίκτες από εμάς, αλλά είναι ομάδα’.
ΕΡ: Η Θήβα έχει τον Κάδμο στη Γ’ Εθνική. Σαν περιοχή σηκώνει δύο ομάδες με πρωταγωνιστικούς στόχους, πόσο μάλλον αν ανέβει και ο Άρης κατηγορία;
Σ.Γ.: ‘Κοίταξε να δεις. Εμείς έχουμε 150 παιδιά στις ακαδημίες μας και άλλα τόσα έχει και ο Κάδμος. Υπάρχει φυτώριο, κόσμος, φίλαθλοι, ακόμα και χορηγοί με τα δεδομένα της εποχής που ζούμε βεβαίως. Ασφαλώς και σηκώνει δύο ομάδες η Θήβα.
‘Όταν τελείωσα από τον Κάδμο ως παίκτης και πήγα στον Άρη, δεν περίμενα ποτέ πως θα έφτανε σε τέτοιο σημείο η αντιπαλότητα, από τη δική τους πλευρά και με δική τους ευθύνη’.
ΕΡ: Από τον Άρη, μια ομάδα που στην ουσία είναι δικό σου δημιούργημα, σε βάθος χρόνου είσαι ευχαριστημένος ή περίμενες κάτι διαφορετικό;
Σ.Γ.: ‘Όταν τελείωσα από τον Κάδμο ως παίκτης και πήγα στον Άρη, δεν περίμενα ποτέ πως θα έφτανε σε τέτοιο σημείο η αντιπαλότητα, από τη δική τους πλευρά και με δική τους ευθύνη. Εμείς κοιτάμε τη δουλειά μας, εκείνοι 
εκτός από τη δουλειά του, κοιτάνε και να μας βλάψουν…Τα περισσότερα χρόνια απ’ αυτά που προηγήθηκαν, είχα ρίξει το βάρος στις κοπέλες. Ήταν μια προσωπική επιλογή, για να μη φθείρω την ομάδα στην οποία ως παίκτης είχα δώσει τη ζωή μου και είχα σπάσει τα κόκαλα μου. Κοίταξα και κατάφερα να κάνω κάτι σπουδαίο στο γυναικείο κομμάτι και πιστεύω πως τα κατάφερα. Παίξαμε 3 χρονιές στην Α1, 9 χρόνια στην Α2, στους ‘8’ του κυπέλλου, είχαμε μια διαχρονική πορεία με τις γυναίκες.
Η κρίση των τελευταίων ετών επηρέασε και το γυναικείο τμήμα, το οποίο έχασε κατηγορίες, έπεσε στο τοπικό και πλέον δουλεύουμε κατ’ επιλογήν με 60 περίπου κοριτσάκια.
Στα αγόρια τώρα, δουλέψαμε επίσης στις ακαδημίες μας, πήραμε παιδικό και εφηβικό πρωτάθλημα, καταφέραμε με δικά μας παιδιά χωρίς μεταγραφές να ανεβάσουμε την ομάδα στην Α’ κατηγορία, μπήκαμε στην τετράδα και πέρυσι μας άνοιξε η όρεξη, είπαμε να ανοιχθούμε λίγο παραπάνω, φέραμε κάποια παιδιά από τη Χαλκίδα και την Αθήνα για να το συνεχίσουμε και φέτος πιο οργανωμένα. Μπήκαν και κάποιοι άνθρωποι στη διοίκηση, είπαμε πάμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε αλλά στην πορεία βλέπω πως συναντάμε εμπόδια, δεν εξαρτάται μόνο από εμάς’.
‘ Εμείς χάνουμε τώρα, στο αντίβαρο του Κάδμου που λέει στα παιδιά έλα να παίξεις με εμάς στη Γ’ Εθνική. Και αν δεν μπορέσει να πείσει το γιο, πείθει τον πατέρα. Υπάρχει μια τέτοια τακτική υποδαυλισμού από τον Κάδμο την οποία καταγγέλλω και καταδικάζω’.
ΕΡ: Από την παραγωγή παικτών γενικά στην περιφέρεια είσαι ευχαριστημένος;
Σ.Γ.: ‘Έχουμε πρόβλημα όταν τα παιδιά φτάνουν στην Γ’ Λυκείου, που τα φροντιστήρια είναι ατελείωτα, που οι σπουδές τους κρατάνε μακριά. Το πέρασα με τον Πανδή που ήταν 4 χρόνια στην Καβάλα. Ο Σκυριανός, για παράδειγμα, σε εμάς κάνει μεγάλη θυσία. Δυο φορές την εβδομάδα έρχεται από τη Λάρισα με το τρένο. Εκεί που δουλεύεις τα παιδιά για χρόνια και λες, τώρα έφτασε η ώρα να προσφέρουν στην ομάδα, έρχεται το φόρτωμα των φροντιστηρίων. Ειδικά τώρα για εμάς, να σου πω πως εμείς βγάζουμε παιδιά. Ακόμα και τα παιδιά που παίζουν τώρα στον Κάδμο, ο Χαρατσής, ο Κουμπές πριν από δύο χρόνια, ο Λιαμπότης, ο συγχωρεμένος ο Στέργιος Παπαδόπουλος, όλοι του από τις δικές μου ακαδημίες έχουν ξεκινήσει. Αντίθετα με εμάς, ο Κάδμος παρότι δουλεύει για μια 5ετία στις ακαδημίες, δεν έχει βγάλει ούτε ένα παίκτη. Πέρυσι, έφυγε από εμάς ο Λογοθέτης και πήγε στο παιδικό του Ίκαρου ενώ είναι και μέλος της Εθνικής ομάδας Παίδων, φέτος ο Χάλιος πήγε στο παιδικό του Ολυμπιακού. Δεν έχουμε αρνηθεί μεταγραφή σε κανένα ταλέντο, ούτε πήραμε τίποτα από κανέναν. Σου το λέω εν τιμή, δεν πήραμε ούτε μια μπάλα! Εμείς χάνουμε τώρα, στο αντίβαρο του Κάδμου που λέει στα παιδιά έλα να παίξεις με εμάς στη Γ’ Εθνική. Και αν δεν μπορέσει να πείσει το γιο, πείθει τον πατέρα. Υπάρχει μια τέτοια τακτική υποδαυλισμού από τον Κάδμο την οποία καταγγέλω και καταδικάζω. Για μένα είναι ανήθικο αυτό που κάνουν, γιατί κανένας απ’ αυτούς δεν παίζει. Ο Κουμπές κάθισε 2 χρόνια στον πάγκο και τώρα πήγε στον Τελεθριακό και βάζει 4 πόντους. Σε μένα έπαιζε 30′ και έβαζε 20 πόντους. Ειλικρινά πιστεύω πως όσοι φεύγουν από εμένα και πάνε εκεί, πηγαίνουν για να μην τους έχω εγώ όχι για να παίξουν’.
ΕΡ: Το χώρο της διαιτησίας πώς τον κρίνεις;
Σ.Γ.: ‘Η Ένωση έχει μεγαλώσει πάρα πολύ, έχει ξεπεράσει τα 50 σωματεία, γίνονται πολλά παιχνίδια στα τμήματα υποδομής τα Σαββατοκύριακα και οι διαιτητές είναι λίγοι. Είναι λίγοι ποσοτικά κατ’ αρχάς, πρέπει τουλάχιστον να διπλασιαστούν. Δεν πηγαίνουν τώρα να γίνουν διαιτητές, η αποζημίωση είναι πολύ μικρή και κανείς δεν πάει για να τα οικονομήσει. Τους διαιτητές της Ένωσης τους ξέρουμε έναν-έναν. Είναι διαιτητές γιατί γουστάρουν, γιατί αγαπάνε αυτό που κάνουν, δεν ζούνε απ’ αυτό. Επειδή λοιπόν είναι λίγοι και επειδή τους έχει ανάγκη η Ένωση είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθούν. Αν για παράδειγμα κάποιος είναι ανεπαρκής ποιοτικά, η Ένωση είναι αναγκασμένη να τους χρησιμοποιεί, δεν έχουν την ευχέρεια να τους τιμωρήσουν. Οι διαιτητές, επειδή αυτό που κάνουν είναι από αγάπη, θα πρέπει να στραφούν περισσότερο στην ενδοσκόπηση. Να βλέπουν τις αδυναμίες τους, να κάνουν σεμινάρια επιμόρφωσης, να κατεβάσουν λίγο τον τουπέ τους, να σέβονται παράγοντες, προπονητές και παίκτες. Και να κοιτάξουν στον καθρέπτη τον εαυτό τους, όπως κάνουμε και εμείς, και να πούνε εκεί που έκανα λάθος να μην το ξανακάνω, εκεί που είμαι αδύναμος να κοιτάξω να βελτιωθώ. Οι διαιτητές είναι απαραίτητοι στο παιχνίδι και ό,τι λάθος γίνεται είναι σίγουρο πως δεν γίνεται εσκεμμένα. Πρέπει να προσπαθούν να βελτιώνονται, όπως κάνουμε όλοι μας. Όταν εγώ χάνω 18 βολές, προσπαθώ να βρω τη λύση, έτσι να κάνουν και αυτοί στα λάθη τους’.
‘Με το κλίμα της αντιπαλότητας που υπήρχε τότε, πήγα στο συμβούλιο του Κάδμου και έβαλα τα κλάματα για να με αφήσουν να φύγω για ένα χρόνο με υποσχετική!’
ΕΡ: Ας γυρίσουμε και λίγο στο παρελθόν. Πώς είχες πάρει εκείνη την απόφαση να πας στη Χαλκίδα να παίξεις μπάσκετ; Υπήρχε μεγάλη αντιπαλότητα μεταξύ Θήβας και Χαλκίδας τότε, απ’ όσο γνωρίζω…
Σ.Γ.: ‘Αγαπούσα πάρα πολύ το μπάσκετ, όταν ήρθα στη Χαλκίδα έπαιζα 5 ώρες τη μέρα. Τότε, το μπάσκετ ήταν διαφορετικό, παραδεχόμασταν την αξία του παίκτη και του παράγοντα. Η αντιπαλότητα ήταν μεγάλη, μέχρι και
ξύλο έπεφτε στο σχολείο. Θυμάμαι τότε με τον Καπογιάννη είχε γίνει χαμός, μέχρι και μαχαίρια είχαν βγει…Με το κλίμα της αντιπαλότητας που υπήρχε τότε, πήγα στο συμβούλιο του Κάδμου και έβαλα τα κλάματα για να με αφήσουν να φύγω για ένα χρόνο με υποσχετική! Και για να καταλάβεις πώς είναι ο κόσμος, όταν γύρισα την επόμενη χρονιά και πάλι στον Κάδμο, παίξαμε με τη Χαλκίδα αντίπαλοι στο κύπελλο. Χάσαμε τότε με ένα καλάθι και εγώ είχα βάλει 51 πόντους. Κάποιοι τότε, λοιπόν, βγήκαν και είπαν πως πούλησα τον αγώνα στους Χαλκιδέους, εγώ που τους είχα βάλει 51 πόντους! Εγώ δεν μετάνιωσα σε καμιά στιγμή που πήγα τότε στη Χαλκίδα, στεναχωρήθηκα που δεν μπορέσαμε να κρατήσουμε την ομάδα στην πρώτη χρονιά του Γιώργου Βελισσαράκου. Είχα μεγάλους συμπαίκτες τότε, ο Κανατσέλος, ο Τουλουμτζής, ο Χαϊνης και πολύ άλλοι. Ήταν και ο Αγγέλου στη 12αδα θυμάμαι, μικρός τότε, μας έδινε μπάλες και σουτάραμε! Και ο Χρήστου πρόεδρος, μεγάλη υπόθεση για αυτή την ομάδα’.
‘Δεν υπάρχει άλλος προπονητής, σε όλη τη γη όχι μόνο στην Ελλάδα, που να έχει αντέξει για 29 χρόνια προπονητής σε γυναίκες! Πιστεύω πως είναι παγκόσμιο ρεκόρ’.
ΕΡ: Είσαι αισίως 35 χρόνια προπονητής, επιχείρησες κάποια στιγμή να κάνεις κάποιο άλμα σε αντρικό επίπεδο γιατί για τις γυναίκες η πορεία του Άρη είναι αναγνωρισμένη…
Σ.Γ. : ‘Καταρχήν να σου πως πως ήμουν στην πρώτη σχολή προπονητών που έγινε το 1981 και καθόμουν στο ίδιο θρανίο όταν δίναμε εξετάσεις με τον Γιάννη Ιωαννίδη. Είχαμε δασκάλους τον Ματθαίου, τον Χολέβα, τον Ροδόπουλο, μιλάμε για τέτοιες μορφές.
Στα κορίτσια ήμουν προπονητής 29 χρόνια! Δεν υπάρχει άλλος προπονητής σε όλη τη γη, όχι μόνο στην Ελλάδα, που να έχει αντέξει για 29 χρόνια προπονητής σε γυναίκες! Πιστεύω πως είναι παγκόσμιο ρεκόρ. Οι απαιτήσεις του γυναικείου τμήματος ήταν τεράστιες. Για 2 χρόνια, να καταλάβεις, κάναμε 2 προπονήσεις στο κλειστό της Ζωφριάς κάθε εβδομάδα. Με αυτές τις υποχρεώσεις, συν το κομμάτι της Τράπεζας όπου δούλευα, δεν μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω, γιατί Τράπεζα σημαίνει 7:45-17:00 κάθε μέρα, ενώ στο γυναικείο σε αυτό το επίπεδο οι υποχρεώσεις ήταν καθημερινές. Όσο για προτάσεις, είχα από Πανελλήνιο και Σπόρτιγκ και σε αντρικό και σε γυναικείο αλλά για τους λόγους που σου είπα δεν τις εξέτασα ποτέ σοβαρά.
‘Όταν αποσυρθώ από την προπονητική, θα κοιτάξω να ασχοληθώ ενεργά με την Ένωση, στην οποία δεν έχω βάλει ποτέ υποψηφιότητα και γιατί όχι και στην Ομοσπονδία’.
ΕΡ: Η επόμενη μέρα του Σωτήρη Γερμανού ποια θα είναι; Έχεις κάνει καριέρα ως παίκτης, ως προπονητής, είσαι στη χρονιά Νο35, θα σε δούμε ίσως κάποια μέρα και σε άλλο πόστο;
Σ.Γ.: ‘Όπως σου είπα και προηγουμένως, έχω κουραστεί κυρίως ψυχολογικά, έχω απογοητευτεί από την αρνητικότητα που βρίσκω στο χώρο, κυρίως από τις κινήσεις της Ένωσης. Μάλλον θα έλεγα καλύτερα, όχι από τις κινήσεις, αλλά από την ακινησία της…Σίγουρα υπάρχει οικονομικό πρόβλημα αλλά μπορούν να γίνουν κάποια πράγματα. Μας ήρθε, για παράδειγμα, ένα mail τις προάλλες, που έλεγε οι προπονητές που επιθυμούν να κάνουν τα βιογραφικά τους για να βοηθήσουν το αναπτυξιακό πρόγραμμα εθελοντικά και αμισθί. Και έκλεινε το mail λέγοντας πως επειδή υπάρχει ανάγκη και είναι επείγον, θα αναλάβει ο τάδε προπονητής ο οποίος έχει μονίμως αναλάβει όλα αυτά τα χρόνια το αναπτυξιακό και δεν κάνει τίποτα. Ούτε παραγωγή παικτών υπάρχει, ούτε εσωτερικά πρωταθλήματα. Από τη μια σου λέει στείλε βιογραφικό και από την άλλη σου λέει έχουμε αποφασίσει. Αυτό ακούγεται σαν κοροϊδία για εμάς που ξέρουμε πράγματα και καταστάσεις. Τώρα τι θα κάνω εγώ. Από το χώρο σίγουρα μπορώ να σου πως ότι δεν θα φύγω. Έχω μεγάλη αγάπη για το χώρο του μπάσκετ και θα μείνω ως παράγοντας. Όταν αποσυρθώ από την προπονητική, θα κοιτάξω να ασχοληθώ ενεργά με την Ένωση, στην οποία δεν έχω βάλει ποτέ υποψηφιότητα και γιατί όχι και στην Ομοσπονδία’.
ΕΡ: Οπότε μπορεί να σε δούμε και στην Ένωση; Ίσως και του χρόνου που έχει εκλογές;
Σ.Γ.: ‘Δεν ξέρω αν θα είναι τόσο σύντομα, ενδέχεται όμως, κάτσε να δούμε τι θα κάνουμε φέτος με τον Άρη…Ακόμα το προπονητιλίκι με τρώει…Είναι μέσα στις βλέψεις μου πάντως αυτό το κομμάτι. Θα ήθελα κλείνοντας να πω, πως αυτοί που έχουμε μείνει στο χώρο, είμαστε οι τελευταίοι ήρωες, γνωριζόμαστε και αναγνωριζόμαστε μεταξύ μας. Είναι δύσκολες οι εποχές και θα ήθελα να παρακαλέσω όλους όσους ασχολούνται να μην τις κάνουν πιο δύσκολες, είτε λέγονται διαιτητές, Ένωση και όποιος άλλος ασχολείται με το χώρο. Είναι πολύ δύσκολο να φέρουμε κόσμο στις ομάδες και να τους κρατήσουμε. Πρέπει να μην μπαίνουν τρικλοποδιές’.
