Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΣΧΗΜΑΤΑΡΙΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ…
Ο Σωτήρης Κώνστας αποτελεί έναν από τους παίκτες-τοτέμ του τοπικού μπάσκετ και ιδιαίτερα του Ερμή Σχηματαρίου, ένας παίκτης που μπορεί να συνδεθεί άνετα με τη σύγχρονη ιστορία του μπασκετικού Ερμή. Από το ανοιχτό γήπεδο και τα πρώτα βήματα, μέχρι το κλειστό, το όνειρο ζωής, όπως λέει χαρακτηριστικά, τα πρωταθλήματα, τις χαρές, τις λύπες, το τέλειο μείγμα ενός επιτυχημένου αθλητή.
Η σημερινή συνέντευξη με τον αρχηγό του Ερμή είναι μια από εκείνες που ήθελα πάντα να κάνω, με ένα παίκτη που πάντα είχα σε μεγάλη εκτίμηση για τις αγωνιστικές του ικανότητες αλλά πάνω απ’ όλα για το ήθος του. Ο χώρος της συνέντευξης, που αλλού από το δεύτερο σπίτι του, το κλειστό του Σχηματαρίου, όπως λέει και ο ίδιος άλλωστε.
Ο Σωτήρης Κώνστας μιλάει παρακάτω για όλους και όλα! Για τις προσωπικές του φιλοδοξίες, για τον φετινό Ερμή, τους καλύτερους προπονητές και συμπαίκτες που είχε στην καριέρα του καθώς και για το μέλλον του μπάσκετ στην περιοχή. Ακόμα αποκαλύπτει πως έχει ονειρευτεί να κλείσει την καριέρα του από εκεί που ξεκίνησε, στον Ερμή 
Σχηματαρίου και με ποιες προϋποθέσεις θα περάσει στην προπονητική!
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…
‘Ο Ερμής για μένα είναι το δεύτερο σπίτι μου. Εδώ μεγάλωσα, εδώ ανδρώθηκα, δική μου επιλογή ήταν να μείνω για πάντα εδώ και να τελειώσω κάποια στιγμή την καριέρα μου στην ομάδα μου’.
ΕΡ: Πρώτη ερώτηση με διπλό σκέλος. Σε μια πορεία περίπου 25 χρόνων στα γήπεδα, τι σημαίνει για σένα το μπάσκετ και ιδιαίτερα ο Ερμής Σχηματαρίου;
Σ.Κ.: ‘Θα ξεκινήσω από το δεύτερο μέρος. Ο Ερμής για μένα είναι το δεύτερο σπίτι μου. Εδώ μεγάλωσα, εδώ ανδρώθηκα, δική μου επιλογή ήταν να μείνω για πάντα εδώ και να τελειώσω κάποια στιγμή την καριέρα μου στην ομάδα μου. Το μπάσκετ είναι αγάπη, καψούρα, είναι τα πάντα. Όσο νιώθω ότι μπορώ θα συνεχίσω θα το κάνω. Σε συνδυασμό δε με τις επαγγελματικές υποχρεώσεις μου δίνει σχεδόν καθημερινά δύο υπέροχες ώρες στη ζωή μου. Όταν μπαίνω μέσα στο γήπεδο να κάνω προπόνηση, να παίξω παιχνίδι ξεχνάω τα πάντα και ψυχολογικά με γεμίζει σαν άνθρωπο’.
ΕΡ: Ο στόχος της ομάδας για φέτος είναι ξεκάθαρος. Έχετε κάνει μια εντυπωσιακή πορεία μέχρι στιγμής, έχετε διατηρήσει το αήττητο, πόσο κοντά αισθάνεσαι πως είστε;
Σ.Κ.: ‘Οι ισορροπίες είναι λεπτές για να πω αν είμαστε πολύ κοντά. Έχουμε κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα, θεωρώ πως έχουμε φτάσει στο κομβικό σημείο, γιατί ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όλα θα κριθούν στα play-off. Πιστεύω πως στο τέλος θα καταφέρουμε να πετύχουμε το στόχο που δεν είναι άλλος από την άνοδο στη Γ’ Εθνική’.
‘Ο ρόλος ο δικός μου είναι οτιδήποτε μου ζητηθεί από την ομάδα να μπω στο γήπεδο και να το κάνω. Είτε αυτός ο ρόλος είναι για 20′ λεπτά, είτε για να βγάλω μια φάση, είτε να μην παίξω καθόλου και να βοηθήσω από τον πάγκο εμψυχώνοντας τα άλλα τα παιδιά’.
ΕΡ: Σε είχα συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια σε ένα ρόλο πρωταγωνιστικό στην ομάδα. Έχεις συμβιβαστεί φέτος σε ένα ρόλο πλέον με μικρότερο χρόνο συμμετοχής;
Σ.Κ.: ‘Ξέρω πού είμαι, πού πατάω, έχω συμβιβαστεί. Ο ρόλος ο δικός μου είναι οτιδήποτε μου ζητηθεί από την ομάδα να μπω στο γήπεδο και να το κάνω. Είτε αυτός ο ρόλος είναι για 20′ λεπτά, είτε για να βγάλω μια φάση, είτε να μην παίξω καθόλου και να βοηθήσω από τον πάγκο εμψυχώνοντας τα άλλα τα παιδιά’.
‘Όταν είσαι διαρκώς με μια μπάλα στα χέρια και σουτάρεις είναι λογικό να αποκτάς αυτοπεποίθηση και να είσαι έτοιμος οποιαδήποτε ώρα σου ζητηθεί να μπεις μέσα για μια φάση να κάνεις ένα σουτ. Εγώ είμαι έτοιμος να το πάρω και ας μην έχω παίξει δευτερόλεπτο πριν’.
ΕΡ: Ποια είναι η ψυχολογία του σουτέρ σε μια ομάδα. Πώς μπορείς, ας πούμε, να μπεις και να ‘πυροβολήσεις’ αμέσως. Και σε ρωτάω, γιατί με βάση το χρόνο της φετινής σου συμμετοχής, μπορείς και βρίσκεσαι πάλι μέσα στους top της κατηγορίας έξω από τη γραμμή του τριπόντου.
Σ.Κ.: ‘Όλα αυτά τα χρόνια, ξεκινώντας από το ανοιχτό εδώ δίπλα και σε αντίξοες συνθήκες, με κρύο, με βροχές, με 40 βαθμούς θερμοκρασία, η καθημερινή τριβή και η εξάσκηση με το σουτ με βοήθησε. Σίγουρα υπήρχε ταλέντο, αλλά για να το εξειδικεύσω μου πήρε ατελείωτες ώρες στο γήπεδο. Όταν είσαι διαρκώς με μια μπάλα στα χέρια και σουτάρεις είναι λογικό να αποκτάς αυτοπεποίθηση και να είσαι έτοιμος οποιαδήποτε ώρα σου ζητηθεί να μπεις μέσα για μια φάση να κάνεις ένα σουτ. Εγώ είμαι έτοιμος να το πάρω και ας μην έχω παίξει δευτερόλεπτο πριν’.
ΕΡ: Η ομάδα σου κάνει μια εντυπωσιακή πορεία φέτος, έχει σπάσει τα κοντέρ μέχρι τώρα. Εσύ γνωρίζοντας τον Ερμή όλα αυτά τα χρόνια, θεωρείς ότι το φετινό ρόστερ είναι ένα από τα καλύτερα που είχε; Ποιο θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι το ‘μυστικό’ της επιτυχίας; Είναι το ατομικό ταλέντο ή περισσότερο η ομαδική δουλειά;
Σ.Κ.: ‘Όλα αυτά τα χρόνια η ομάδα διέθετε ένα σταθερό κορμό. Υπήρχαν 3-4 παιδιά από εδώ και μαζί με τον Γιώργο Γυφτονικολό, ο οποίος θεωρείται για μένα και αυτός ντόπιος, 5 παίκτες κορμού. Άλλες φορές μας έβγαινε και κατακτούσαμε ανόδους, άλλες φορές φτάναμε στην πηγή και δεν πίναμε νερό. Εγώ, ο Κολοβός, ο Φλώτσιος, ο Γυφτονικολός, σε συνδυασμό με τα άλλα παιδιά που ήρθαν στην ομάδα, έχουμε κάνει μια καλή παρέα, είμαστε αγαπημένοι μεταξύ μας και μεγάλο ρόλο σε αυτό το κομμάτι έχει παίξει και ο Γιάννης Τσαούσης που όλη την εβδομάδα μας προετοιμάζει κατάλληλα ώστε το Σάββατο να βγάλουμε το καλύτερο δυνατό πρόσωπο στο γήπεδο. Ακόμα είναι νωρίς όμως…’
‘Η χρονιά του 2001 ήταν ορόσημο. Ήταν η πρώτη χρονιά που μπήκαμε μέσα στο κλειστό και πήραμε το πρωτάθλημα. ήταν κάτι το ιδανικό’.
ΕΡ: Αν γύρναγες το ρολόι πίσω, ποια θα θεωρούσες ότι ήταν η καλύτερη στιγμή του Ερμή;
Σ.Κ.: ‘Έχουμε περάσει πολλές καλές άλλα και άσχημες στιγμές. Αλλά θεωρώ τη χρονιά του 2001 ως ορόσημο. Ήταν η πρώτη χρονιά που μπήκαμε μέσα στο κλειστό και πήραμε το πρωτάθλημα. ήταν κάτι το ιδανικό. Για εμάς το κλειστό γήπεδο ήταν ένα όνειρο ζωής. Μας είχαν φάει όλα αυτά τα χρόνια τα ανοιχτά γήπεδα και τα πέρα-δώθε στη Χαλκίδα’.
ΕΡ: Και η καλύτερη ομάδα εκείνη;
Σ.Κ.: ‘Δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποια ομάδα. Όλα τα τα χρόνια η ομάδα πρωταγωνιστούσε είτε είχε ρόστερ 12 παικτών είτε είχε ρόστερ 8 συν κάποιων μικρών πάντα ήμασταν πρωταγωνιστές. Και αυτός είναι και ο δικός μου ρόλος στην ομάδα. Αυτοί που έρχονται να μπαίνουν στη διαδικασία και να καταλαβαίνουν πως αυτή η ομάδα είναι έτσι δομημένη ώστε πάντα να πρωταγωνιστεί’.
ΕΡ: Στο υποθετικό σενάριο της ανόδου, θεωρείς πως το Σχηματάρι σαν ομάδα και σαν περιοχή μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της Γ’ Εθνικής; Μπορεί να ξεφύγει από τα τοπικά δεδομένα και να μην είναι η ομάδα-ασανσέρ;
Σ.Κ.: ‘Είναι δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο. Η γεωγραφική θέση του Σχηματαρίου είναι τέτοια, που μπορεί να προσελκύσει νεαρά παιδιά από τη Χαλκίδα και την Αθήνα αλλά και τις γύρω περιοχές να έρθουν κοντά στην ομάδα και να μην πετάμε λεφτά σε μισθοφόρους. Από εκεί και έπειτα ό,τι γίνει. Έχουμε εμπιστοσύνη στη διοίκηση, στον προπονητή και όταν έρθει με το καλό εκείνη η ώρα θα δούμε τι θα γίνει για το καλύτερο της ομάδας.
Καλώς ή κακώς πάντως, ένας κύκλος κάποιων παικτών οδεύει προς το κλείσιμό τους. Δεν μπορούμε να μείνουμε παγωμένοι στο χρόνο, θεωρώ πως εγώ και ο Γυφτονικολός δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε να είμαστε ενεργοί σε ένα μεταβατικό στάδιο’.
‘Όταν σταμάτησα το μπάσκετ για δύο χρόνια και μετά αποφάσισα να επιστρέψω, είχα βάλει ως προσωπικό στόχο να σταματήσω με ένα πρωτάθλημα και με ψηλά το κεφάλι…’
ΕΡ: Ο κύκλος του Σωτήρη Κώνστα θα είναι ανοικτός και για του χρόνου;
Σ.Κ.: ‘Όταν σταμάτησα το μπάσκετ για δύο χρόνια και μετά αποφάσισα να επιστρέψω, είχα βάλει ως προσωπικό στόχο να σταματήσω με ένα πρωτάθλημα και με ψηλά το κεφάλι…Ίσως γίνει αυτό, αλλά δεν μπορώ να το πω με σιγουριά…Όταν έρθει αυτή στιγμή θα το δω…’
‘Θα ξεχώριζα ένα προπονητή ο οποίος με έβαλε στο καλούπι να ασχοληθώ με το μπάσκετ πιο σοβαρά. Αυτός ήταν ο Γιώργος Κοκκίνης. Αν δεν ήταν εκείνος μπορεί να μην έπαιζα μπάσκετ’
ΕΡ: Όλα αυτά τα χρόνια στον Ερμή έχεις παίξει με πολλούς συμπαίκτες και προπονητές. Θα ξεχώριζες κάποιους;
Σ.Κ.: ‘Θα ξεχώριζα ένα προπονητή ο οποίος με έβαλε στο καλούπι να ασχοληθώ με το μπάσκετ πιο σοβαρά. Αυτός ήταν ο Γιώργος Κοκκίνης. Όταν ήμουν 17 χρονών, σε μια χρονιά μεταβατική καθώς είχαμε παίξει μόλις μια χρονιά στην Α’ ΕΣΚΑΣΕ με κόουτς τότε τον Βασ.Μπρατσιάκο, είχαμε πάρει με μεταγραφή 3 παίκτες από τη Χαλκίδα, τους Γαλάνη, Κεχρή και Γεωργουσόπουλο. Είχαν δαπανηθεί χρήματα για να έρθουν στο Σχηματάρι με τη χρονιά να κρίνεται ως αποτυχημένη από τη διοίκηση. Αν θυμάμαι καλά πρέπει να είχαμε τερματίσει 6οι. Ο Βασίλης (Μπρατσιάκος) έφυγε, ήρθε ο Κοκκίνης στην ομάδα και εγώ τότε 17 χρονών και με μικρό χρόνο συμμετοχής την προηγούμενη χρονιά αλλά και μαθητής Γ’ Λυκείου πλέον, είχα πάρει μια πρώτη απόφαση να μην παίξω εκείνη τη χρονιά. Όταν ήρθε ο Κοκκίνης, κάναμε κάποιες προπονήσεις, κάτι σαν μεταβατική στο ανοιχτό και με έπιασε και μου είπε πως θέλει να ‘χτίσει’ την ομάδα πάνω σε εμένα. Την επόμενη χρονιά λοιπόν, με όλα τα παιδιά από το Σχηματάρι, χωρίς να ξοδευτεί ούτε μια δραχμή, η ομάδα τερμάτισε 5η, εγώ σε ηλικία 17 ετών έγινα ένας από τους καλύτερους παίκτες της κατηγορίας και εκείνη τη χρονιά βγήκα και 1ος σκόρερ της κατηγορίας. Αν δεν ήταν ο Γιώργος Κοκκίνης μπορεί να μην έπαιζα μπάσκετ…
Από συμπαίκτες τώρα, εγώ μαζί με τους Κικίδη, Φλώτσιο, Γυφτονικολό είμαστε μια τετράδα που έχουμε περάσει από όλα τα στάδια. Για μένα αυτοί ήταν οι καλύτεροι μου συμπαίκτες. Βάλε και ένα εσύ να φτιάξουμε πεντάδα! Εννοείται πως έχουν περάσει πολύ καλοί παίκτες από την ομάδα. Με τον Αποστόλη Αναστασίου κάναμε ένα καταπληκτικό δίδυμο στην περιφέρεια, ο Νίκος Καπελέρης σαν οντότητα και σαν παρουσία στην ομάδα’.
‘Δεν πρόκειται όμως να μεταπηδήσω στην προπονητική από τη μια στιγμή στην άλλη. Θέλω να είμαι έτοιμος ψυχολογικά και οι γνώσεις μου πάνω στο μπάσκετ να εμπλουτιστούν έτσι ώστε να μπορέσω να είμαι χρήσιμος’.
ΕΡ: Ανεξάρτητα αν αποφασίσεις το καλοκαίρι να κλείσεις την καριέρα σου ή όχι, κάποια στιγμή αυτό θα γίνει. Η επόμενη μέρα του Σωτήρη Κώνστα θα είναι κοντά στο μπάσκετ και στο Σχηματάρι;
Σ.Κ.: ‘Θέλω όταν θα έρθει αυτή στιγμή να είμαι πνευματικά έτοιμος για να βοηθήσω το μπάσκετ του Σχηματαρίου από κάποιο άλλο πόστο. Κάποια βήματα έχουν γίνει από την πλευρά μου, ήμουν προπονητής στο σύλλογο σε τμήματα ακαδημιών στο παρελθόν και κάποια στιγμή θα γίνει. Δεν πρόκειται όμως να μεταπηδήσω στην προπονητική από τη μια στιγμή στην άλλη. Θέλω να είμαι έτοιμος ψυχολογικά και οι γνώσεις μου πάνω στο μπάσκετ να εμπλουτιστούν έτσι ώστε να μπορέσω να είμαι χρήσιμος’.
ΕΡ: Κλείνοντας, τι θα ήθελες να συμβουλεύσεις τα νεαρά παιδιά που ασχολούνται με το μπάσκετ;
Σ.Κ.: ‘Τα παιδιά να αγαπήσουν το μπάσκετ και μέσα από το μπάσκετ να αγαπήσουν τον εαυτό τους. Να μην επιχειρήσουν ποτέ να ακολουθήσουν την ανάποδη διαδρομή…’
Συνέντευξη: Παναγιώτης Νικολάου
Φωτογραφίες: Γιάννης Δαλιάνης
