Η είδηση του θανάτου του Παύλου Γιαννακόπουλου το πρωί της Κυριακής, βύθισε στο πένθος το Ελληνικό, αλλά και το Παγκόσμιο μπάσκετ. Κι αυτό γιατί ο ιστορικός παράγοντας του Παναθηναϊκού ήταν από τις προσωπικότητες που είχαν κερδίσει τον σεβασμό φίλων και αντιπάλων, όπως φαίνεται και από τα καθημερινά μηνύματα και ιστορίες επωνύμων αλλά και απλού κόσμου, ανεξαρτήτως συλλογικών προτιμήσεων.
Ο Χαλκιδέος κόουτς Γιώργος Βελισσαράκος είχε τη χαρά και την τιμή να συνεργαστεί μαζί του, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ως βοηθός του Κυρίτση και του ζητήσαμε να θυμηθεί και να μας μεταφέρει στιγμές που μοιράστηκε εκείνη την εποχή με τον πρόεδρο Παύλο Γιαννακόπουλο.
”Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που το 1988 ο προπονητής του αντρικού τμήματος του Παναθηναϊκού, ο Μιχάλης Κυρίτσης, μου ζήτησε να γίνω άμεσος συνεργάτης του, αλλά και ευλογημένο γιατί πρόεδρος του Παναθηναϊκού ήταν ο κύριος Παύλος Γιαννακόπουλος, η μεγαλύτερη τελικά προσωπικότητα στο χώρο του Ελληνικού μπάσκετ και όχι μόνο.
Ήταν ο πρόεδρος που ήθελε να έχει άμεση επαφή με όλους μας, ήταν σε κάθε προπόνηση, σε κάθε αγώνα, ελέγχοντας τα πάντα ώστε να λειτουργούν όλα ρολόϊ.
Πολύ απλός, χαμηλών τόνων, μας φερόταν σαν φίλος ή σας πατέρας μας σε ανάλογες καταστάσεις.
-Όταν ο Μιχάλης Κυρίτσης με πήγε να με γνωρίσει ο κ.Παύλος, με άφησε να περιμένω μέσα στα γραφεία του Παναθηναϊκού, στον ‘Τάφο του Ινδού’. Εγώ, εντυπωσιασμένος από τα λάβαρα και τος φωτογραφίες που υπήρχαν στο γραφείο, δεν πήρα είδηση ότι είχαν έλθει και με κοίταγαν. Νιώθω ένα χέρι στον ώμο και γυρίζοντας μου λέει ο κ.Παύλος: ‘Ψηλέ, προσλαμβάνεσαι γιατί είμαι σίγουρος πως είσαι Παναθηναϊκάρα. Αν είναι έτσι όπως τα λέει ο κόουτς, στο χέρι σου είναι να μείνεις πολλά χρόνια στον Παναθηναϊκό”.
-Σ’ ένα παιχνίδι στον ‘Τάφο του Ινδού’ με φωνάζει και μου δίνει εισιτήρια για να τα δώσω σε φιλάθλους που ήταν έξω από το γήπεδο. Βγαίνει έξω μαζί μου, μου δείχνει μια ομάδα φιλάθλων (10-12 άτομα) και μου λέει: ‘Αυτοί δεν παίρνουν εισιτήρια. Είναι τιμωρημένοι από εμένα γιατί έβριζαν άσχημα στο προηγούμενο παιχνίδι’.
-Είχαμε κερδίσει τον ΠΑΟΚ και μας είπε ότι θα πάμε όλοι μαζί να διασκεδάσουμε. Εγώ είπα στους παίκτες ότι δεν θα πάω γιατί θα γυρίσω Χαλκίδα. Πάει ο Στεργάκος και του λέει: ‘[Πρόεδρε, ο ψηλός δεν θα έρθει’. Με φωνάζει και μου λέει: ‘Θα έρθεις, είναι υποχρεωτικό’. Του λέω ‘Πρόεδρε, λείπω συνέχεια από το σπίτι’. Φωνάζει τότε ένα φίλο του και του λέει: ‘Πάρε το αυτοκίνητο και πήγαινε με τον ψηλό να πάρετε τη γυναίκα του από τη Χαλκίδα και ελάτε στον Πανταζή[‘.
-Στον 1ο αγώνα για το κύπελλο Ελλάδας έχουμε κερδίσει στην Αθήνα τον Άρη Θεσσαλονίκης με 3 πόντους διαφορά. Στον 2ο αγώνα ορίστηκαν διαιτητές που ο κ. Παύλος είχε δηλώσει ότι με αυτούς δεν θα κατέβει σε παιχνίδι. Πράγματι, δήλωσε ότι δεν θα πάμε Θεσσαλονίκη. Χαμός από δημοσιογράφους στον ‘τάφο του Ινδού’ που ζήταγαν δηλώσεις από τον πρόεδρο ή τον κόουτς Κυρίτση. Ο πρόεδρος όμως δεν ήθελε να κάνουν δηλώσεις και μου είπε εμένα να πάω να τους το ανακοινώσω ώστε να φύγουν. Όταν πήγα και τους το είπα με πίεζαν και με ρώταγαν γιατί δεν κατεβαίνουμε στο παιχνίδι. Εγώ, κάνοντας χιούμορ, τους είπα πως είναι θέμα τακτικής. Έχουμε κερδίσει με 3 πόντους, ο αγώνας θα κατακυρωθεί με 2-0 υπέρ του Άρη, οπότε θα πάρουμε το κύπελλο με διαφορά πόντων! Την άλλη μέρα έγραψαν στις εφημερίδες ότι ‘κόλπο Κυρίτση μας είπε ο βοηθός του Γ.Βελισσαράκος κλπ’. Τα διαβάζει ο πρόεδρος, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει: ‘Μην τολμήσεις να έρθεις ψηλέ. Θα σε κρεμάσω για αυτά που είπες’…και γέλαγε! ‘Εκεί στη Χαλκίδα, κάτι έχουν τα νερά και είστε όλοι σας τρελοί’.
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι σε κάθε επαφή, συζήτηση μαζί του, έπαιρνες μαθήματα ζωής. Ποτέ δεν κατηγορούσε κανέναν, δεν ασχολούνταν με ίντριγκες, δεν απαντούσε σε καλοθελητές.
Δεν ξεχνάω ποτέ τη φράση που έλεγε ότι ‘οι άνθρωποι κρίνονται από αυτά που λένε αυτοί για τους άλλους και όχι από αυτά που λένε οι άλλοι για αυτούς’.
Είμαι τυχερός που ένιωσα από πολύ κοντά την αξιοπρέπεια του, τη μεγαλοσύνη του, την εντιμότητά του και τη στοργή για τους ανθρώπους του”.
