Μετά από 5 χρόνια απόλυτα επιτυχημένης παρουσίας στον πάγκο του Λοκρού, ο Λουκάς Ζαρονικόλας αποτελεί παρελθόν από την ομάδα της Αταλάντης και ο έμπειρος κόουτς με μια αναφορά στο προφίλ του στο facebook ευχαρίστησε όσους στάθηκαν δίπλα του αλλά και συνολικά στην ομάδα.
Αναλυτικά τα όσα έγραψε ο Λουκάς Ζαρονικόλας:
‘‘Από τις πιο δύσκολες στιγμές στη ζωή είναι όταν αποχαιρετάς πράγματα που αφιέρωσες αγάπη , κόπο και χρόνο !
Πέρασαν κιόλας 5 χρόνια από τη ζωή μου υπηρετώντας ως προπονητής το Λοκρό Αταλάντης. Σε αυτά τα 5 χρόνια έχασα αγαπημένα μου πρόσωπα , έζησα απίστευτες στιγμές , 2 ανόδους , νίκες , ήττες, γνώρισα και έκανα φιλίες , υπήρξε δημιουργία…
Κάθε μέρα , κάθε προπόνηση , κάθε meeting της ομάδας ,κάθε αγώνας ήταν μια πρόκληση. Μια πρόκληση που έδινε νόημα και αξία σε αυτό που ονομάζουμε καθημερινότητα .
Θέλω να ευχαριστήσω τους 3 προέδρους κατά σειρά που με εμπιστεύτηκαν και με στήριξαν.. τον Θοδωρή Λαμπράκη , τον Ανδρέα Χριστοδουλίδη και τον Γιώργο Μάτο , καθώς και όλα τα μέλη της διοίκησης για τη βοήθεια τους και την υποστήριξη τους στο δύσκολο έργο μας όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι σίγουρος πως η καινούργια διοίκηση θα εξακολουθήσει με τον ίδιο ζήλο την νέα εποχή που διαδραματίζεται για την ομάδα και εύχομαι στους ανθρώπους της κάθε επιτυχία στους στόχους τους.
Ευγνωμοσύνη , αγάπη και θαυμασμό για όλους τους παίκτες μου που συνεργάστηκα …θα μείνουν πάντα στην καρδιά μου ..ήταν πάντα σκληρές οι αλήθειες μας εκατέρωθεν που όμως αποτελούσαν το μόνο δρόμο για τη βελτίωση όλων μας…με δίδαξαν πολλά και η λέξη ‘’θυσία ‘’ ήταν το σήμα κατατεθέν σε αυτά που κατάφεραν . Μας έκαναν όλους να φαινόμαστε ‘’σημαντικοί ‘’!!!…
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συνεργάτες μου Αλέξανδρο Σεργιάννη και Θεόφιλο Μελισσάρη για την στήριξη , την αφοσίωση και την πολύτιμη συνεισφορά τους στο έργο που επιτελέστηκε …5 χρόνια χωρίς τραυματισμούς και με φυσική κατάσταση υποδειγματική είναι αποκλειστικά δικό τους έργο. Eίναι από τους λίγους ανθρώπους που λειτουργούν κάτω από πίεση αποτελεσματικά και με επιτυχία!.
Τελευταίο άφησα τον αρχηγό μου τον Ανέστη Μάτο… τον άνθρωπο που πολλές φορές ‘’αδικούσα ‘’στο video της ομάδας για να παραδειγματίζονται όλοι οι άλλοι και κυρίως οι μικροί….τον άνθρωπο που σήκωνε το βάρος στα δύσκολα και κρατούσε τα αποδυτήρια και τη συνοχή της ομάδας… πάνω σε αυτόν και στον αδερφό του Άγγελο χτίστηκε η ομάδα και στις πλάτες τους κουβάλησαν τα όνειρα και τις προσδοκίες όλης της Αταλάντης.
Κλείνοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ στο φίλαθλο κόσμο της Αταλάντης για την υποστήριξή του , την εκδηλωτική αγάπη του και κυρίως για τη συμπαράσταση του στις δύσκολες στιγμές μας….
Είναι τιμή να είσαι Λοκρός….Σας ευχαριστώ για τις αναμνήσεις!”.
