Οι ευχάριστες εκπλήξεις έχουν πάντα μια ιδιαίτερη γεύση και σε μια αγωνιστική χρονιά που ξεκίνησε με δυσκολίες για να διακοπεί εδώ και 15 μέρες λόγω covid-19, η Λαμία έχει την τιμητική της!
Εκτός από τα κορίτσια του Έσπερου Λαμίας που εντυπωσιάζουν στο πρωτάθλημα της Α2 Γυναικών, υπάρχει μια ακόμα ομάδα από την Φθιώτιδα που ξεκίνησε σεμνά και ταπεινά στην πρώτη της παρουσία σε Εθνικές κατηγορίες, που αρκετοί την είχαν ως πρώτο φαβορί για υποβιβασμό, αλλά που σε 2 αγώνες πρόλαβε να κάνει αισθητή την παρουσία της!
Ο λόγος ασφαλώς για την Αναγέννηση Λαμίας, που αποτελεί μια από τις ιστορικότερες ομάδες της Περιφέρειας, από τις πρώτες της Ένωσης που δημιουργήθηκε το 1979, η τρίτη σε τίτλους σε όλη την Περιφέρεια με 16 και η πρώτη στη Φθιώτιδα σύμφωνα με τη λίστα των πρωταθλητών! (πατήστε ΕΔΩ).
Η Αναγέννηση, κατέκτησε πέρυσι τον πρώτο της τίτλο σε επίπεδο ανδρών στην Α’ κατηγορία, καθότι πρώτη τη στιγμή της διακοπής και αποδεχόμενη την πρό(σ)κληση της νέας εποχής και στο μπάσκετ, πήρε την άνοδο για τη Γ’ Εθνική!
Ο Κώστας Κουμπούρας, που είναι προπονητής και κατ’ ουσία ιδρυτής και αναμφίβολα η ψυχή αυτής της ομάδας, ξεκίνησε μια δύσκολη διαδρομή με πολλά εμπόδια, αλλά και με τη…φλέβα στιβικού που διακρίνει όλη την οικογένεια εκτός των άλλων, ήξερε πως να το αντιμετωπίσει, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως ένα πρωτάθλημα δεν είναι σπριντ ταχύτητας, αλλά ένας μαραθώνιος που πρέπει να ξέρεις πως θα ξοδέψεις τις δυνάμεις σου!
Η Αναγέννηση έβαλε μεταγραφικούς στόχους που δεν εκπληρώθηκαν, έχασε και βασικούς παίκτες από την περσινή πρωταθλήτρια ομάδα, όπως μεταξύ άλλων οι Φραγκιαδάκης, Πουλής, Στολγίκοβιτς, Αργύρης ενώ λίγο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, έχασε και τον έμπειρο Χρήστο Τσακωνίτη που λόγω εργασίας έφυγε από τη Λαμία! Αυτοί οι 5, αξίζει να σημειωθεί για να καταλάβει κανείς το μέγεθος των απωλειών, πως αποτελούσαν τη βασική 5αδα της περσινής ομάδας!
Αν εκείνη τη στιγμή, υπήρχε στοιχηματική εταιρεία που να μπορείς να ποντάρεις την παραμονή ή όχι στη Γ’ Εθνική, την Αναγέννηση θα την είχε…φραγμένη!
Με τα προγνωστικά όλα εναντίον της, η Αναγέννηση ξεκίνησε δειλά-δειλά την πορεία της σε άγνωστα μονοπάτια, ποντάροντας στο…νέο αίμα.
Ο Κουμπούρας, σε όσους νεαρούς παίκτες είχαν μείνει από την επιτυχημένη περσινή ομάδα, πρόσθεσε 3-4 ταλαντούχους ακόμα, τους έβαλε μέσα στο…μπασκετικό μίξερ και αν και τα υλικά ήταν ”φτωχά” το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό!`
Θα πει κανείς, σε μόλις δύο αγωνιστικές μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα; Η απάντηση είναι, ασφαλώς όχι. Αλλά το ζητούμενο της φετινής Αναγέννησης δεν ήταν η παραμονή ή όχι στη Γ’ Εθνική, ο πήχης τοποθετήθηκε αρκετά πιο χαμηλά και είχε να κάνει με το κατά πόσο θα μπορεί να είναι ανταγωνιστική η ομάδα. Και εκεί, το στοίχημα κερδήθηκε ανεξαρτήτως αν τα αποτελέσματα είναι θετικά ή όχι.
Όση αξία είχε η μεγάλη εκτός έδρας νίκη επί του ισχυρού και ιστορικού Ολυμπιακού Βόλου, άλλη τόση είχε και η ήττα στον Αλμυρό. Κοινός παρονομαστής και στα δύο επίσημα ματς, το γεγονός ότι η Αναγέννηση ήταν ανταγωνιστική.
Κ. Κουμπούρας: ”Η φιλοσοφία της ομάδας μας, συνυφασμένη με το μπάσκετ”
Αλλά ας διαβάσουμε παρακάτω, τον τρόπο σκέψης του μοναδικού ίσως ανθρώπου που μπορεί να εξηγήσει την πορεία στο χρόνο αυτής της ομάδας, που δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Κώστα Κουμπούρα: ”Η φιλοσοφία αυτής της ομάδας ήταν συνυφασμένη ανέκαθεν με την ευχαρίστηση που μας δίνει το μπάσκετ ως άθλημα, ως διέξοδο από την καθημερινότητά μας, ως το σημαντικότερο γεγονός από τα ασήμαντα πράγματα της ζωής μας, όπως είναι ο αθλητισμός. Όλοι μας είμαστε και αισθανόμαστε ερασιτέχνες σε αυτή την ομάδα. Ποτέ δεν μας έθελξε η άνοδος σε μεγαλύτερη κατηγορία, θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει άλλωστε αρκετές φορές στο παρελθόν σε στιγμές που η Αναγέννηση ήταν πρωταγωνίστρια στο μπάσκετ της Φθιώτιδας.
Πέρυσι, είχαμε μια πολύ καλή νεανική ομάδα. Ήμασταν σταθερά στην κορυφή και καλώς εχόντων των πραγμάτων, σε μια φυσιολογική χρονιά, θα κατακτούσαμε και τον τίτλο. Τα πρωταθλήματα όμως διακόπηκαν τον Μάρτιο, οι εξελίξεις ήταν πολλές και σημαντικές, η Ένωση μας έχρισε πρωταθλητές υπολογίζοντας την βαθμολογική σειρά των ομάδων τη στιγμή της διακοπής και εμείς είχαμε να διαχειριστούμε ένα πολύ σημαντικό γεγονός που δεν ήταν άλλο από το αν θα αποδεχόμασταν ή όχι την πρόσκληση συμμετοχής στη Γ’ Εθνική. Έπρεπε λοιπόν να πάρουμε μια δύσκολη απόφαση σε μια δύσκολη χρονικά και οικονομικά συγκυρία. Είδαμε άλλωστε, πως για τη 2η θέση που επίσης οδηγούσε στη Γ’ Εθνική, αρκετές ομάδες από την Ένωση μας να αρνούνται για οικονομικούς λόγους τη συμμετοχή τους. Εμείς, πήραμε τη μεγάλη απόφαση να πούμε το ναι, γνωρίζοντας από την πρώτη στιγμή τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε. Γνωρίζαμε πως παιδιά της περσινής ομάδας για διάφορους λόγους δεν θα μπορούσαν να ακολουθήσουν, ξέραμε πως οι οικονομικές μας δυνατότητες ήταν περιορισμένες, όμως πήραμε την απόφαση να ανέβουμε πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα, θέλοντας να δώσουμε την ευκαιρία στα νέα παιδιά με τα οποία θα στελεχώναμε, όπως και κάναμε, την ομάδα μας. Αξίζει εδώ να πω, πως κανένας από την ομάδα μας, είτε παίκτης, είτε προπονητής, δεν έχει οικονομικές απολαβές.
”Δεχθήκαμε…bullying στο χτίσιμο της ομάδας”
Δεν σας κρύβω, πως στο χτίσιμο αυτής της ομάδας, δεχθήκαμε…bullying, μας έλεγαν διάφοροι, ”θα τρώτε 30-40 πόντους σε κάθε αγώνα” κλπ. Τους ευχαριστούμε για τα λόγια τους, μας πείσμωσαν και μας έκαναν όλους να δώσουμε το 100% στις προπονήσεις και στους δύο αγώνες που προλάβαμε να παίξουμε. Μπορώ να σας πω μετά βεβαιότητας, πως στα 40 χρόνια που είμαι σε αυτή την ομάδα υπηρετώντας την από οποιοδήποτε πόστο, πως φέτος ήταν η πρώτη φορά που πηγαίναμε όλοι μας με τόση όρεξη και χαρά να κάνουμε προπόνηση. Έχουμε φοβερό δέσιμο και αυτό θα φανεί όταν με το καλό επιστρέψουμε και πάλι στη δράση. Ως τότε όμως, να κάνουμε όλοι μας υπομονή, γιατί αυτό που πρωτεύει είναι να επιστρέψουμε ασφαλείς”.
