Γεννημένος το 1978, αποτέλεσε έναν από τους διαχρονικά καλύτερους παίκτες της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, που κατάφερε να κάνει σημαντική καριέρα στο Ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά και να φορέσει και να τιμήσει παράλληλα το Εθνόσημο, σε 42 επίσημες εμφανίσεις, όλες με την Εθνική Εφήβων!
Στη Λαμία, το όνομα Σοφογιάννης είναι συνδεδεμένο με το μπάσκετ, καθώς μετά τον Γιάννη ακολούθησε ο Μάνθος, με τον οποίο είχαμε τη χαρά και την τιμή να συνομιλήσουμε και να τον βάλουμε στη διαδικασία να θυμηθεί παλιές καλές εποχές, φορώντας το Εθνόσημο!
Ο Μάνθος Σοφογιάννης, αγωνίστηκε 42 φορές, όλες με την Εθνική Εφήβων, καθώς έπεσε τότε στην ηλικιακή αλλαγή των Εθνικών ομάδων, κάτι που είχε αποτέλεσμα να μην αγωνιστεί με την Εθνική Παίδων και στην ουσία να χάσει τουλάχιστον μια ακόμα χρονιά και αρκετές συνάμα παρουσίες με το Εθνόσημο.
Ο Μάνθος, φόρεσε επίσημα για πρώτη φορά τη φανέλα της Εθνικής σε φιλικό αγώνα με αντίπαλο τη Ρωσία στις 27 Φεβρουαρίου 1995 στο Άργος, με την Ελλάδα να επικρατεί με 96-48 και τον ίδιο να σημειώνει 6 πόντους.
Η προετοιμασία όμως, με την Εθνική Ελλάδας, είχε ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα, με τον ίδιο να θυμάται: ”Η δουλειά σε εκείνη την ομάδα είχε ξεκινήσει περίπου ένα χρόνο νωρίτερα από τα πρώτα ματς που δώσαμε, με προετοιμασία και συνεχόμενες προπονήσεις, μέχρι να καταλήξουν οι προπονητές μας, ο Θανάσης Παπαδημητρίου και οι Χρηστέας, Μπογατσιώτης, στα παιδιά που θα αποτελούσαν την ομάδα, αρχικά για τις Ολυμπιακές μέρες στο Μπαθ της Αγγλίας και μετέπειτα στα προκριματικά και την τελική φάση του Ευρωμπάσκετ Εφήβων που είχε γίνει στη Γερμανία και τη Γαλλία αντίστοιχα”.
Οι πρώτες εμπειρίες του Μάνθου Σοφογιάννη, ήταν από το Μπαθ και τις Ολυμπιακές μέρες Νέων-Εφήβων, με την Εθνική ομάδα να κατακτά αήττητη την πρώτη θέση κερδίζοντας εύκολα σχολές του μπάσκετ, όπως ήταν οι Ισπανία, Γαλλία, Κροατία. Ο ίδιος θυμάται έντονα εκείνες τις στιγμές: ‘‘Ήταν ένα πολύ σημαντικό τουρνουά, σαν μια μικρή Ολυμπιάδα, απέναντι σε πολύ καλές ομάδες. Εκεί, θυμάμαι για πρώτη φορά έντονα τον εαυτό μου, φορώντας τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ, τη συγκίνηση και την ανατριχίλα όταν έπαιζε στα μεγάφωνα ο Εθνικός μας ύμνος έχοντας κατακτήσει την πρώτη θέση. Από τότε, βλέποντας αθλητές στο βάθρο συγκινημένους στην ανάκρουση Εθνικών ύμνων μεγάλων διοργανώσεων, τους καταλαβαίνω απόλυτα, είναι η ύψιστη τιμή για έναν αθλητή να αγωνίζεται, να διακρίνεται φορώντας το Εθνόσημο και να ακούει προς τιμήν του, τον Εθνικό ύμνο”.
Μετά το Μπαθ, η Εθνική Ελλάδας εφήβων προετοιμάστηκε πλέον αρχικά για τα προκριματικά και εν συνεχεία για την τελική φάση του Ευρωμπάσκετ του 1996, σε Γερμανία και Γαλλία αντίστοιχα.
Η Εθνική ομάδα, πήρε μέρος σε διεθνή τουρνουά, για να πάει στο Φράϊμπουργκ για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ τον Αύγουστο του 1995, κάνοντας επίδειξη δύναμης απέναντι σε Ρωσία, Λετονία, Φινλανδία, Βοσνία, Γερμανία, παίρνοντας αήττητη την πρώτη θέση και την πρόκριση για την τελική φάση που θα γίνονταν το επόμενο καλοκαίρι (1996) στη Γαλλία.
Ο Μάνθος Σοφογιάννης θυμάται χαρακτηριστικά: ”Είχαμε κάνει μια πολύ καλή προετοιμασία, με συνεχόμενα φιλικά σε διάφορα τουρνουά και με πολύ καλές εμφανίσεις στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ. Κερδίζαμε όλους τους αντιπάλους μας, με περισσότερους από 20 πόντους και θεωρούμασταν εν όψει της τελικής φάσης του Ευρωμπάσκετ, ως ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτησή του. Στο Φράϊμπουργκ, μας έδιναν συγχαρητήρια εκπρόσωποι από διάφορες Ομοσπονδίες, παίζαμε πολύ καλό μπάσκετ. Προσωπικά, έκανα αρκετά καλά παιχνίδια στα προκριματικά αλλά και στα τουρνουά που αγωνιστήκαμε. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα παιχνίδι και να πω ότι ήμουν καλός στο τάδε παιχνίδι γιατί έβαλα αρκετούς πόντους, καθώς ο ρόλος μου στην Εθνική ομάδα ήταν διαφορετικός. Δεν είχα το ρόλο του σκόρερ, η δουλειά μου είχε να κάνει περισσότερο με την άμυνα, με την οργάνωση του παιχνιδιού, με το τρέξιμο της ομάδας. Ήμασταν ομάδα, με κατανομή ρόλων και αυτό ας έκανε τότε να ξεχωρίζουμε”.
Μετά λοιπόν από μια σειρά φιλικών αγώνων και συμμετοχών σε διάφορα τουρνουά, το σύνολο 21 αγώνες (!), φτάνει η στιγμή για τη συμμετοχή στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας, τον Ιούλιο του 1996, με την Εθνική ομάδα των Εφήβων να ταξιδεύει με ελπίδες διάκρισης, αλλά και με το άγχος του φαβορί, που τελικά δεν μπόρεσε να διαχειριστεί…
Η πρεμιέρα απέναντι στη Γερμανία του Νοβίτσκι, επιφύλαξε μια ήττα εκτός προγράμματος (63-70), για να ακολουθήσει η νίκη απέναντι στη Ρουμανία (96-71) και το κομβικό ματς με τη Γαλλία, εκεί που η Εθνική λυγίζει από το άγχος στο τέλος, χάνοντας με 57-58. Ακολούθησε μια ακόμα ήττα από την Κροατία (72-86), νίκη απέναντι στη Λιθουανία (98-75), ήττα για τις θέσεις 5-8 από την Ιταλία (67-69) και φινάλε με νίκη απέναντι στη Γερμανία (91-59) για να καταλάβει τελικά η Εθνική Ελλάδας την 7η θέση στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας.
Ο Μάνθος Σοφογιάννης, που έκλεισε την παρουσία του στην Εθνική Ελλάδας, όπως και τα περισσότερα μέλη εκείνης της ομάδας σε αυτό το Ευρωμπάσκετ λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας, θυμάται: ”Ήμασταν φαβορί σε αυτό το Ευρωμπάσκετ και δυστυχώς δεν καταφέραμε να αποδείξουμε τις δυνατότητες μας πάνω στο παρκέ. Παρ’ ότι όλες τις ομάδες τις είχαμε νικήσει με χαρακτηριστική ευκολία σε αγώνες προετοιμασίας, στην τελική φάση δεν ήμασταν καθόλου καλοί. Σίγουρα, μου έχει μείνει απογοήτευση απ’ αυτό το Ευρωμπάσκετ, γιατί έκλεισε άσχημα για όλους μας η προσπάθεια που κάναμε για δύο χρόνια με στόχο αυτή τη διοργάνωση. Έκλεισε τότε ο κύκλος αυτής της ομάδας, τελειώσαμε ηλικιακά ως έφηβοι και το τέλος έδειξε ότι δεν τα καταφέραμε. Όπως και να έχει πάντως, ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα, ήταν φοβερό το συναίσθημα να αγωνίζεσαι με την φανέλα της Εθνικής ομάδας σε μια τελική φάση Ευρωμπάσκετ, αντιμετωπίζοντας μεγάλες ομάδες και σπουδαίους αντιπάλους”.
Σε αυτό το Ευρωπάσκετ, αγωνίστηκαν παίκτες που έκαναν μεγάλη καριέρα σε Ευρώπη και ΝΒΑ, με μερικούς να αγωνίζονται ακόμα. Ο Μάνθος Σοφογιάννης, θυμάται συμπαίκτες και αντιπάλους: ‘‘Είχαμε μια αξιόλογη ομάδα με ταλέντο, με παίκτες που αγωνίστηκαν στα επόμενα χρόνια σε υψηλό επίπεδο. Ο Κρητικός ήταν μεγάλο ταλέντο και δεν έδειξε αυτό που μπορούσε στη συνέχεια της καριέρας του. Είχε το ταλέντο να παίξει σε πολύ υψηλότερο επίπεδο, αλλά δεν το έκανε. Ακόμα, οι Αργυρόπουλος, Παπανικολόπουλος, Νικολαϊδης, Καραπλής, Παυλίδης, ήταν μερικοί από τους τότε συμπαίκτες μου που είχαν μεγάλο ταλέντο. Από αντιπάλους, αναμφίβολα η μεγάλη μορφή του τουρνουά σύμφωνα με όσα πέτυχε στη συνέχεια της καριέρας του, ήταν ο Νοβίτσκι, τον οποίο αντιμετωπίσαμε δύο φορές, στην πρώτη φάση αλλά και στους αγώνες κατάταξης, Ξεχώριζε από τότε, ένα παιδί με ύψος 2.10 μ., πολύ μπασκετικός με τεράστιο κορμί, επιβλητικός. Μεγάλος παίκτης ακόμα, ο Ρακόσεβιτς, τρομερό ταλέντο, που είχε κάνει ένα σπουδαίο τουρνουά, όπως και οι Βουίσιτς, Στίματς, Σέζαρ, Τούρκογλου και πολλοί άλλοι που σήμερα ξεχνάω καθώς πέρασαν τα χρόνια…”
Ο Μάνθος Σοφογιάννης, αγωνίστηκε σε 42 αγώνες, όλους με την Εθνική Εφήβων, σημειώνοντας 272 πόντους. Έπαιξε για πρώτη φορά, σε φιλικό αγώνα απέναντι στη Ρωσία στις 27 Φεβρουαρίου 1995 στη νίκη της Ελλάδας με 96-48 πετυχαίνοντας 6 πόντους και για τελευταία φορά, στο Ευρωπάσκετ Εφήβων του 1996, στις 14 Ιουλίου, στη νίκη απέναντι της Γερμανίας με 91-59, σημειώνοντας 4 πόντους. Το προσωπικό του ρεκόρ πόντων με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας, ήταν σε φιλικό αγώνα απέναντι στη Ρωσία στις 20/6/1996, όταν πέτυχε 20 πόντους στη νίκη της Ελλάδας με 100-57. Στην καριέρα του σε συλλογικό επίπεδο, διακρίθηκε μεταξύ άλλων για την έφεση που είχε στο σκοράρισμα. Στην Εθνική ομάδα, όπως λέει και ο ίδιος παραπάνω, είχε άλλες προτεραιότητες (άμυνα, οργάνωση), όμως αυτό δεν τον εμπόδισε σε σύνολο 42 αγώνων, στους 12 εξ αυτών να τελειώσει με διψήφιο αριθμό πόντων!
