Ο κόουτς Βαγγέλης Αγγέλου «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Άμεσο Ριπλέι» του EOK WebRadio με την Έλενα Βογιατζή και τον Μαρίνο Πρίντεζη και μίλησε για μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του ευρωπαϊκού μπάσκετ και πρώην μέλος του Δ.Σ. της Εφές Αναντολού, τον Τίτο Κομνηνό.
Αναλυτικά είπε:
Για τον Τίτο Κομνηνό: «Είναι πολύ δύσκολο να τον περιγράψεις, γιατί ήταν μια πολυσχιδής προσωπικότητα. Θα μπορούσαμε να μιλάμε απ’ τον μεγαλύτερο επιχειρηματία που μπορείς να φαντάζεσαι, από τον πρωθυπουργό, μέχρι τον φροντιστή μέχρι κάποιας ομάδας. Είναι πολύ δύσκολο να μεταφέρεις κάποια πράγματα έτσι δημόσια. Αυτό που μπορώ εγώ να πω είναι ότι είχα την τύχη να τον γνωρίσω και να τον γνωρίσω στον χώρο που νομίζω ότι του άρεσε πάρα πολύ και ανέπτυξε πολλά από τα ταλέντα που είχε. Νομίζω η επαγγελματική διαδρομή είναι πάρα πολύ σημαντική, από τον χώρο του μπάσκετ και του αθλητισμού που “ανέπνεε” μέσα από αυτό και ταξίδευε και βοήθησε πάρα πολλούς ανθρώπους. Έχω τις καλύτερες των αναμνήσεων».
Για το πώς θα χαρακτήριζε τον Τίτο Κομνηνό και τις συζητήσεις που έκανε μαζί του: «Κάναμε πολλές κουβέντες και προσωπικές και επαγγελματικές πάνω σε καλές και κακές στιγμές. O Τίτος ήταν ένας άνθρωπος που χαιρόσουν να τον ακούς και μάθαινες από αυτόν. Aν ήθελα να σκιαγραφήσω με λόγια την προσωπικότητά του, ήταν ένας συμφιλιωτής. Ήταν ένας άνθρωπος που “συνέδεε” πράγματα και ανισότητες. Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα πολλών σπουδαίων ανθρώπων που είχαν προβλήματα και ήταν ο ενδιάμεσος κρίκος και σε οικογενειακά προβλήματα και σε επαγγελματικά. Η εμπειρία του και ο κάθετος συναισθηματικά και ηθικά τρόπος που είχε ήταν σαν να γιάτρευες μια πληγή. Ήταν ένας άνθρωπος που κρατούσε τις επαφές του, μου έκανε εντύπωση αυτό. Θα σου έστελνε πάντα ένα μήνυμα, θα σε ρωτούσε τι κάνεις, θα σε κατηύθυνε με τον τρόπο του, χωρίς να μπει παραπέρα από εκεί που έπρεπε.
Θυμάμαι κάποια στιγμή πρόσφατα, σε μια συνομιλία που είχαμε, τον ρώτησα “Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι. Μετά από όλη αυτήν τη διαδρομή, θέλω να μου πεις με την εμπειρία σου και με τον κωδικό σου τρόπο τρία νοήματα τριών προβλημάτων που έχω: Τι σημαίνει αθλητισμός, τι σημαίνει πρωταθλητισμός και τι σημαίνει επιχειρηματίας”. Μου απάντησε λίγες μέρες μετά “Βαγγέλη, δεν είναι κάτι δύσκολο. Αθλητισμός σημαίνει ‘προσπάθεια’, πρωταθλητισμός σημαίνει ‘νίκη’”. Το τι είπε για τον επιχειρηματία το κρατάω για μένα. Πάντα με τον Τίτο κάναμε πολύ όμορφες συζητήσεις. Είχα την τύχη να γνωρίσω την οικογένεια του. Τον είδα σε πολλά σοβαρά μίτινγκ στην Εφές όταν τα πράγματα ήταν δύσκολα. Ήταν ένας άνθρωπος που “συνέδεε” και αγαπούσε πάρα πολύ το χώρο και τους ανθρώπους που συμμετείχαν σε αυτόν τον χώρο. Στο λεξιλόγιο του δεν υπήρχε η κατηγορία, η κριτική, η κατάκριση, υπήρχε η στοργή, η αντιπαράθεση της αγάπης. Όταν χθες έμαθα αυτό το πράγμα πραγματικά συγκινήθηκα και εύχομαι πραγματικά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και ο Θεός να αναπαύσει τη ψυχή του».
Για το αν ήταν ισχυρή προσωπικότητα: «Καταρχάς, οι εμπειρίες του ήταν πολύ σημαντικές. Ήταν μια ισχυρή προσωπικότητα επαγγελματικά, αλλά είχε ένα χάρισμα: άκουγε τους ανθρώπους. Όταν ήθελε να σε νουθετήσει, πάντα θα έλεγε μια εμπειρία για να φύγεις από τον θυμό, από το στρες. Απ’ αυτό που είδα και γνώρισα, δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί άνθρωποι τον ήθελαν σε διάφορες εταιρίες δίπλα τους. Ήταν ένας συμφιλιωτής και ένας άνθρωπος που έφερνε κοντά τις αντιθέσεις με στοργή, με χιούμορ και με μια εμπειρία που είχε. Είχε το ταλέντο της σύνθεσης, της διοίκησης, αλλά και πάρα πολύ καλός φίλος, είχε πάρα πολύ δυνατές σχέσεις φιλικές. Αν έβλεπες σχέσεις του, ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες προσωπικότητες. Ήταν φίλος με το αντίθετο, που σημαίνει ότι αυτό ήταν ένα χάρισμα που είχε αυτός ο άνθρωπος».
Για το πώς προέκυψε η αγάπη τού Τίτου Κομνηνού με το μπάσκετ: «Είχε παίξει μπάσκετ, έκανε σπορ και σε πολύ μεγάλη ηλικία. Έπαιζε τένις. Ο αθλητισμός ήταν το “οξυγόνο” του, όπως είναι σε πολλούς από εμάς. Διαμόρφωσε την κουλτούρα του και διαμόρφωσε τον τρόπο στις δύο έννοιες του τι σημαίνει αθλητισμός και τι σημαίνει πρωταθλητισμός. Ήταν ο άνθρωπος που πάντα προσπαθούσε για να κερδίζει, αλλά με έναν τρόπο που δεν ήταν ενοχλητικός για τον δίπλα του. Αυτό που είδα εγώ ήταν πως είχε πολύ μεγάλο σεβασμό από σημαντικές προσωπικότητες του αθλητισμού, του επιχειρηματικού κόσμου και της πολιτικής. Είχε άποψη απ’ το ΝΒΑ μέχρι το χαμηλότερο πρωτάθλημα. Απ’ την κορυφή μέχρι τους πρόποδες μιας κατάστασης, ήθελε να γνωρίζει τα πάντα. Ήταν σημαντικός φίλος και σημαντικός άνθρωπος για τον αθλητισμό και με μεγάλη απλότητα και σεβασμό. Δεν προκαλούσε, δεν ήθελε να είναι στο επίκεντρο. Ήταν μια χαρισματική προσωπικότητα».
Για το ότι αρκετός κόσμος δεν τον γνώριζε για την ενασχόλησή του με το μπάσκετ, μόνο για τα επαγγελματικά του: «Θα χρησιμοποιήσω κάτι που έλεγε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, που ήταν και πολύ φίλοι. Η δουλειά του προπονητή είναι να “χτίζει” γέφυρες. Αυτήν τη φράση, αν προσπαθήσεις να την καταλάβεις, σημαίνει να χτίζεις δρόμους ώστε να περπατήσουν κάποιοι άλλοι και αυτοί να χτίζουν δικές του γέφυρες. Ήταν ένας άνθρωπος που έπαιρνε απ’ το χέρι ανθρώπους σε αυτές τις γέφυρες και τους περνούσε απέναντι. Ο Τίτος, με άξονα το μπάσκετ, ήταν ένας άνθρωπος που στη δουλειά ήταν κάθετος και ήξερε να παίρνει το αποτέλεσμα και στην προσπάθεια ήταν πάρα πολύ δοτικός και με μεγάλη κατανόηση. Αυτό το εφάρμοζε και στη ζωή του, γιατί έχει και μια εξαιρετική οικογένεια. Είχε πολύ βαθιές και δυνατές “ρίζες” αυτός ο άνθρωπος».
