Ο προπονητής του Εθνικού Λιβαδειάς Δημήτρης Λιόγας, μίλησε στην εκπομπή «Πριν τα τζάμπολ» του EOK WebRadio με τον Ραφαήλ Αλαγά και τον Δημήτρη Μελίσση.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για το παιχνίδι με τον ΚΟ Χολαργού (02/11): «Ένα πορτοκάλι για να το φας το τρως φέτα-φέτα, όχι κατευθείαν ολόκληρο. Τώρα παίζουμε με τον Χολαργό και πρέπει να συγκεντρωθούμε σε αυτό το ματς. Κάθε μέρα η ομάδα χρειάζεται βελτίωση. Αν κερδίσει, θα έχει κερδίσει άλλη μια βδομάδα για να πάει να παίξει στην Πάτρα λίγο καλύτερα προετοιμασμένη».
Για το αν είναι πρόκληση να αναλαμβάνει ομάδα που έχει στόχο να πρωταγωνιστήσει: «Δεν έχω κάποιο πρόβλημα. Έχει δημιουργηθεί μια ομάδα που έχει κάποια μεγάλα ονόματα στο ρόστερ, όμως αυτά βρίσκονται εδώ γι’ αυτά που έχουν κάνει στο παρελθόν. Τώρα θα πρέπει όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την ομάδα να αποδείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε φέτος. Δε μετράει τι έγινε στο παρελθόν. Είμαστε σε μια δουλειά που είναι δύσκολη. Το ότι οι Σοφάδες μάς κέρδισαν στο γήπεδό μας, κάτι λέει. Δεν έτυχε, πέτυχε. Όσο περισσότερο σκέφτεσαι ότι είσαι ένα μεγάλο όνομα και είσαι “καταδικασμένος” να πετύχεις, μπορεί αυτό να σου δημιουργήσει άγχος. Σίγουρα η ομάδα έχει ονόματα και ρόστερ, αλλά πρέπει να το αποδείξει. Πρέπει να γίνουν πράξεις».
Για τη δήλωση που είχε κάνει μετά την εντός έδρας ήττα απ’ τους Σοφάδες: «Η ομάδα δεν προετοιμάστηκε σωστά, όχι με ευθύνη των παικτών. Υπήρξαν κάποιες απουσίες εκεί, είχαμε 2-3 παίκτες που ήταν φαντάροι και μέχρι να τακτοποιηθεί το θέμα τον στρατό πέρασε κάποιος καιρός. Είχαμε και κάποιους τραυματίες. Όταν υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα προπόνησης με ένα συγκεκριμένο όγκο, όταν λείπουν κάποιοι παίκτες, φορτώνονται περισσότερο αυτοί που βρίσκονται εκεί. Αυτό έβγαλε πρόβλημα κούρασης και μικροτραυματισμών. Είναι πάντα δύσκολο να δημιουργηθεί μια ομάδα απ’ το μηδέν. Όσο καλός προπονητής και να είσαι, δεν είναι εύκολο 15 άνθρωποι να βρεθούν στη ίδια “σελίδα”, γιατί ο καθένας απ’ αυτούς έχει διαφορετικό background. Όπως λέω στους παίκτες μου, η ομάδα δεν είναι έτοιμη, αλλά κερδίζοντας κερδίζουμε άλλη μια βδομάδα που μπορούμε να δουλέψουμε και να συγκεντρωθούμε λίγο περισσότερο. Θέλω να πιστεύω ότι, επειδή η ομάδα μου λειτουργεί σωστά και οι παίκτες μου προσπαθούν, θα βρούμε τον δρόμο μας».
Για το κίνητρο τού να αναλαμβάνει κάθε χρόνο ομάδες με διαφορετικές… αποστολές: «Είναι πάντα πολύ ενδιαφέρον στην ηλικία που είμαστε εμείς να κάνεις παρέα με νέους ανθρώπους που “κυνηγούν” τα όνειρά τους. “Παίρνεις” ζωή απ’ τα παιδιά, αισθάνεσαι κι εσύ νέος, μπαίνεις μες στα πράγματα. Αυτό από μόνο του είναι μια τεράστια πληρωμή. Και ποιος δε θα ‘θελε να το κάνει αυτό. Απ’ την άλλη, όταν είσαι προπονητής σε μια ομάδα, έχει ένα στοιχείο διδασκαλίας μέσα του. Πας εσύ εκεί, είναι 15 άτομα εκεί και εσύ κάνεις τον… σοφό. Είναι κι αυτό μια πληρωμή. Επίσης, υπάρχει και μια πραγματική πληρωμή, εμένα αυτή είναι η δουλειά μου, κάνω αυτό για να ζήσω, έτσι ζει η οικογένειά μου και μεγαλώνουν τα παιδιά μου. Όμως, δεν έτυχε να κάνω τον προπονητή. Όλα αυτά τα χρόνια θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά πράγματα, αλλά συνεχίζω να κάνω τον προπονητή ακόμη και σε συνθήκες που δεν είναι πάντα πολύ επαγγελματικές. Δε μιλάω για τις τελευταίες ομάδες που βρέθηκα, αλλά όλα αυτά τα χρόνια έχω βρει σε διάφορες τέτοιες καταστάσεις. Εδώ έχω την τύχη η ομάδα να μου δίνει καλές συνθήκες».
